Haklı olmak, doğru bilmek çabasında değilim. Tüm istediğim bütün renklerini hissetmek yaşamın.
Bütün çiçeklerinin kalbini görmek; sadece gülün değil.. Nesnel ve öznel ne varsa hepsine dokunmak. Elimde, yüzümde, avucumda hissetmek. Hiç bir yarışın, ideolojinin içinde değilim, hepsini attım sırtımdan. Her döneme, her zamana aitmişim gibi bir his. Nerede varsa hissedilecek bir acı, bir huzur oradayım.. orada olmalıyım. Meltem esmeli ılık ılık, benimse gözlerim kapalı ona karışmalıyım. Balıkların sırtında batıp batıp çıkmalı, karıncayla sabahın altısında işe koyulmalı, kitapları yorgan bilip uyumalıyım.. Bütün davalardan, anlaşmalardan, kurgulardan daha uzağa daha uzağa gitmeliyim. Arşınlamalıyım bütün yolları, kendim için sadece kendim. Hırslarımdan, baş belası mükemmeliyetçilik anlayışımdan zor sıyrıldım zaten. İçimdeki şeytanınsa canı cehenneme. Başını okşadığımda mis gibi kokan fesleğenin kokusu kalsın avucumda, bir şiirin dizelerinin tadı damaklarımda, günaydın dediğim gülün gülümsemesi kalsın bana. Bütün doğrular haklılığını ispatlamak zorunda hissedenlerin olsun. Bilgelikler cehaletin olsun..
Ben kalan zamanımı hissetmeye adamak istiyorum.. sadece hissetmek, yaşıyorum demek, yaşamak adına.
