Dağınık kitaplar ve defterlerle dolu bir masa kafam
Çocukluğumdan bugüne ektiğiniz umutları biçtim.
Şimdi harman kaldırıyorum.
Bakın uçuşuyor hepsi.
Emeklerimi ise evi yanan bir gariban çaresizliğinde izliyorum,
Sigaramı tüttürüyorum, acı acı...
Keşke diyorum kendime sen benden daha iyilerine layıksın diyebilsem
Kibarca terk edebilsem.
Film şeridi gibi insanlar geçiyor gözümden,
Hepsine karşı bir yüz körlüğü yaşıyorum
Ayrıntıda gerekmiyor zaten..
Koro eşliğinde hep aynı şeyleri söylüyorlar,
Benim o kadar yeni şeyler duymaya ihtiyacım varken..
Bir bank yalnızlığı çörekleniyor üstüme
Öylesine tenha.. öylesine bir ağaç altı huzuru..
Gözüm hep bir suya bakıyor
Altımda çam pürleri..
Dilimde eskiden kalma türküler..
Yaşıyorum, bilinçli bilinç kaybımla.
