Yaşamla boğuşmaktan kendimi dinlemeyi unuttuğum oldu.. kalemimin yüreğimden komut alamadığı, içimde kar boran, kelimelerimin dillenemediği zamanlar.
Görmem gerekirken göremediklerim.. Gitmem gerekirken gidemediklerim, kalmam gerekirken kalamadığım zamanlar.. Boğazımda bir yumruk konuşamadığım zamanları da geçtim.. Artık nefes alamadığım zamanlarım var benim.
