YAŞ 16

Bugün tuhaf birşey oldu. Ben 16 yaşımla karşılaştım. Bana hayatta yaşayacak herşeyi yaşadığını artık bu hayatta ona anlam ifade eden hiç birşey olmadığını, ayrıca dünyanın en şanssız insanı olduğunu söyledi..Sabırsızlıkla cümlesini tamamlamasını bekledim.. şaşkınlık içindeydim, aman Tanrım aynı ben ! Şaka mı bu dedim.. Al sana fırsat hadi ona birşeyler söyle ergenliğin karşında duruyor, su serp yüreğine dedim. İlk çıkan söz ağzımdan hayatın çok güzel ve yaşanacak çok güzel günlerinin olduğunu söylemek oldu. Kendi kendime inanarak mı söyledin ona.. bak yalan söylememelesin diye hayıflandım. Hem şans dediğin öyle kimseyi gelip bulmaz. Şans onu arayanındır, farkında olanındır.. Ne olmak ne yapmak istediğine karar ver önce ve bunun için ne yapılması gerekiyorsa yap. Çalmazsan kapınının açılıp açılmayacağını bilemezsin dedim. İnan bana sen benim 16 yaşımsın, çok şey yaptım. Senin yaşında bunları hayal bile edemezdim. Gezilecek, görülecek çok güzel yerler var. Harika yerler gördüm hepsini görmelisin.. Hem insanları tanımak o kadar da kolay iş değil sandığın gibi, daha kaç yüzleri var tanıyacağın..Bu kadar da olmaz deyip daha ne kadar da bu kadar olmazlar göreceksin. Lafa girdi abla bildiğin gibi değil dedi. Seninle ilgili bilmediğim ne olabilirki dedim içimden. Ailen mi sıkıntı, okul mu, sevgilin mi dedim, sana yardımcı olabilirim belki.. Sevgilimle ilgili bir sıkıntı yok. Seviyoruz birbirimizi, aynı üniversiteyi kazanacağız, birlikte yaşayacağız dedi. Gülümsedim hala liseliler aynı hayali kuruyorlarmış dedim içimden. Aklıma gümüş söz yüzüğünüzde var mı diye sormak geldi vazgeçtim. Bak ne güzel. Sevdiğinde seni seviyormuş, hem aşk herkese kısmet olmaz çok şanslısın dedim. Anlayamazsın ben oksijen israfıyım.. Niye yaşadığımıda bilmiyorum. Benden birşey olmaz dedi. Ergenlikde böyle hissedersin bende senin gibi zor bir ergenlik geçirdim.. Hayır ben ergen değilim dedi. Pot kırdım tabi ya hiç ergen olurlar mı.. En sevmedikleri şeyi söyledim. Biz 16 yaşımızda dünyayı çözmüş çok bilen insanlardık nasıl unuttum bunu..  Toparlamaya çalıştım Pedegojiden girdim, ergenliğin 12 ila 24 yaş arası dönemi kapsadığını, dünyanın en berbat hayatının seninkinin olduğunu düşüne bilirsin ama herkesin hikayesi sorsan en acıdır diyip ergen mitinden çıtım.. yaşanacak güzel günler ilerdedir belki yaşamadan bilemezsin dedim. Sorun baban mı annen mi diye sordum. Ağzında değildi, değildisinden anladığım kadarıyla sıkıntı babaydı. Kendimden bildim tabiki. Kitap okuyormusun bak ufkunu açar filan gibi birşeyler söyledim. Pek başarılı ve inandırıcı olabildim mi bilmiyorum. Şimdi beni görünce gülümseyip selam veriyor sevgili 16 yaşım.