DUVARLAR

Duvarlara çok içimi döktüm.. Bazen usulca sadece ben duydum fısır fısır, bazen bağıra bağıra.. dönen yankısı sesimin. Bir şarkıda geçiyordu ya hani duvarlar konuşmuyor anne diyordu sanatçı. Duvarlar konuşmuyor, sesim duvarları aşamıyor benimde.. ağlıyor, acıyor, ölüyorum bu duvar dibinde. Annem hep duyuyor duvarlara söylediğimi çünkü annelerin süper gücü sayesinde oluyor bu, biliyorum.. Bende kalkıyorum siliyorum gözyaşlarımı.. acımıyor ki anne. bakma sen benim duygusala bağlamama, hem sen demezmisin hep ben abartırım herşeyi... İyiyim ben. çok iyi bu duvarlar filan benim uydurmam abartmam.. Annem yemiyor tabi, yemiş gibi yapıyor.. Açmısın diye bir soruyla yardımıma yetişiyor.. Açım anne diyorum kurt gibi açım..