19 Temmuz 2017 Çarşamba

YORGUNLUĞUN NİRVANASI

Bazen düşüncelerimin yoğunluğunda kayboluyorum, herşeyi sıraya koymak ve bu sıralamaya uygun yaşamak yıldırıyor. Bu cenderede anlamlarım anlamlarını teker teker yitirirken, tüm benliğimle beraber bomboş düşüncelere takılıp kalıyorum. Neyi, neden, niçin yaptığımı unutuyorum.. Diyorum bir anlamı olmalı yaptığın şeylerin ama hatırlayamıyorum. Herşeyi unutuyorum yaşamayı unuttuğum gibi. Şaban geliyor aklıma, şu ünlü replikleriyle' ben buraya nasıl geldim.. yürüdüm geldim' diyor ya ona gülüyorum. Ben buraya yoruldum geldim galiba..

Üşümek bile üşüyor

Ben çok uzundur üşüyorum  Bir ben değilim ama  İnsanlar üşüyor, ayrılıklar üşüyor El örgüsü kaşkol üşüyor  Dört duvarı soğuk karakollar üşüy...