Yırtarım enginlere sığmam aşarım tarzı ruhum sıkışıp kalmış bir hücrede
Kımıldayamıyor, nefes almakta zorluk çekiyorum.
Çiçek çiçek, renk renk, gülde takmış ruhum büküyor boynunu hemen..
Prangalar özüme takılmış, oksijenimse yetersiz.
Bence en büyük çılgınlık yaşamak gibi geliyor bu evrende..
Kendimi ayakta tutmaya çalışmak ne kadarda zor..
Taşıyacağı yük dağ sorunsalını abartmadın mı, sencede
Sen yinede bugünü yaşadım saysan olmaz mı Sayın Tanrım.
Yarına da sen büyüksün.
