Yıllar oturmuş yüzüne
Çizgi çizgi yerleşmiş zaman
Daha ferini tam almamış gözünün, kapaklarını aşağı çekmişti zaman..
Eskisi kadar iddali değil ama hala umut dolu bakıyordu ara ara
Tecrübeli elleri ise yaşanmış, yorgun ve nerde duracağını kestiremez şekilde bir çenesinde bir masada tedirgin takılıyordu gözüme..
Kendini ne beklediğini bilmenin
Huzursuzluğu vardı ama umut da vardı görmüştüm gözünde
Alamamıştı o da dünyadan umduğunu
Belliydi her halinden..
Alacaktı galiba yada alsındı artık
Bunu dilemiştim karşısında
Sessiz sessiz.
