Herşeyin gıdımı gıdımına, saati saatine olduğu, alarmların ortasında zamansızlaştım.
Boşaldı bir anda bütün karmaşık duygularım. Bir ben kaldım kalabalığın dışında kendim ve doğayla.. sadece güzellikleri algıladığım bir zamana kavuştum. Martılara, kargalara takıldım.. biliyorum kuşlardan çok şey bekliyorum. Benide götürün diyorum. Ya deniz ona ne demeli kokusuyla çekiyor beni kendine... Aklımda tek bir soru kalıyor, benim burda ne işim var. Bağırmak istiyorum.. Ve sessizce koca bir çığlık koparıyorum. Bir ben duyuyorum. Sonra bir sesle geri herkesin zamanına düşüyorum. Buruk ve hüzünlü bir hisle devam ediyorum oyuna.
