24 Mart 2018 Cumartesi

TESLIM OL-MA..

Teslimiyetin dinginliği dedim şey acıda ve çaresizlikte debelenmekti.
Kesin çıkıyordu cümlelerin hepsi
Bu beni korkutuyordu keskin sirke bana zarar
Açık kapısı kalmamıştı hayatın
Ama yaşamaya devam etmek için olmalıydı
Nasıl nasıl yumuşardı bu dilimdeki nefret kaybolma hissi Nasıl öte yere giderdi..
Bilen varmıydı olmalıydı
Ben bilmiyorum yine.
Şuraya okkalı bir yalan bırakıyorum iyiyim.
Dalgalı çok dalgalı akıyor su Bilirim durulur.. galiba.

Üşümek bile üşüyor

Ben çok uzundur üşüyorum  Bir ben değilim ama  İnsanlar üşüyor, ayrılıklar üşüyor El örgüsü kaşkol üşüyor  Dört duvarı soğuk karakollar üşüy...