17 Mart 2018 Cumartesi

RUHEN YORGUN..

Yorgunluğumun artık yaşamak gibi bir anlamı da yok
Yaşayamamak gibi derin bir anlamı var
Ben ki teslim olmuş bir köle
Hayaller biriktiyor sonrada öldürüyorum içimde..
Gitmeler dayanmış kapılara
Kaldırılamaz olmuşum şehri ve insanı
Papatyalar dağlarda bense şimdi  çok uzakta
Bunu yük ediyorum kendime
Nergislerin hasreti ağır basmış
Belkide bu cümle de..
Yorgunum.. kıpırtısız bir yorgunluk
Beni alaşağı eden..

Üşümek bile üşüyor

Ben çok uzundur üşüyorum  Bir ben değilim ama  İnsanlar üşüyor, ayrılıklar üşüyor El örgüsü kaşkol üşüyor  Dört duvarı soğuk karakollar üşüy...