Yokmuş gibi gelsede çoğunlukta
Halbuki kenarda kıyıda köşede gizli bir umut kaldırıyor beni çöktüğüm yerden
Çıkmayınca can çıkmıyor işte umut bedenden
Umutsuzluk çokça kuşatsada etrafımı
Ellerinde kaldırsa yukarı tırsmış..
Sanki bana has bir umut yaşıyor bir yerlerde
Ve şu söz yükseliyor yine tavana kadar
Güzel günler göreceğiz çocuklar diye diye yankılanıyor her hücremde..
Benim gözlerimde yıldızlar parlıyor
Ay güneşe kavuşuyor sanki
Öyle bir an.
