BEN BUYUM..

Kurşun yiyip yere düşende
küçücük ayaklarımla sokaklarda dolananda
Kocasından dayak yiyip ağlayan da
Kandıralan da benim, soyulan da
Hunharca sevilen de
Aşkı gözlerinden taşıranda
Aşkını bir türlü söyleyemeyen de
Sebepsiz terk edilen de
Meczup gezinen de
Evde patlıcan kızartan kadında benim
İşde çalışan da
Yetim de benim öksüz de
Analı da benim, babalı da
Toroslar da benim, mezopotomya da
Yıldızları gören de benim
Kafasını göğe kaldırmayan da
En iyi yaşayan da benim
yaşamayı bir türlü beceremeyende..
Hepsi bu..

KALBİM KIYILARINDA..

Sesine değil soluğuna bile razı

Aşkın gölgesine sığınmış
garip bir sığınmacı kalbim
Suya şiirler bıraktım
Vurdumu kıyılarına
Ben hep dolaşırım endişeli, dalgın..
Meyilli, melankolik
hayatın uçurumlarında

Aklım havada hâlâ çiçekte, böcekte
Akıllanmadım anlayacağın
Acıyor hala insan kalan yerlerim
Takıntılıyım hala kimsenin takmadıklarına
Bir de senin boşluğunu heryere seni koyarak doldurdum
Gittiğimiz her yerde sen varsın
Ben yine yokum yani yanında..
Yokluğun seni binle çarptı
Şehrin her yeri tıka basa sen doldu
Ben yine yokum..

İLİŞMEYİN!

İyi değilim ve bu konu hakkında konuşmakta istemiyorum.
Yoruldum beni işinize geldiği gibi anlamanızdan.
Yoruldum benden davacı her sözümden
Yıldım sizin mükemmelliğinizden
Benim anormalliğimden
Her kavgada bombanın elimde patlamasından.
İzninizle ben şuraya susayım.
İlişmeyin...

HAYAT SEVINCE GÜZEL..

Bir yeşilçam ezgisi mi o yüreğimin üstünde
Kuşları uçuşturan şarkı
Hayat sevince güzel diye diye raks ettiren..
Bahar mı bu yaşadığım gri göğün altında
Herşey ne kadar da muazzam Tanrım!
Çiseliyen yağmur bile bugün yüreğime yüreğime yağıyor sanki..
Bir şair geliyor kulağıma şiirler mırıldanıyor.
Gülüşümü o.. güneş gibi karşımda duran.
Aşk belirtisi mi bu midemde ki kelebekler
Gülüşünün güzelliğinin farkında mı ki
Benden başka kimseye böyle bakmamalı
Kesinlikle bakmamalı.
Aşık olunur bu bakışa, içinde okyanuslar taşıyan bu mavide ne de güzel alabora olunur.
Hayat sevince güzel.. çok güzel!
Gözlerinden bir görebilsem kendimi
Acaba onda da aynı ezgiler çalıyor mu ki..
Bahar gelmişmidir ona da bu gri göğün altında
Yeşilçam ezgileri çalıyormudur şimdi onun da yüreğinde..
Seviyor mudur ki kana kana o da beni?

AYRI AYRI AYNI

Aynı şarkıya kulak vermiş
Aynı sözleri mırıldanmış
Aynı kitabı okumuş
Hatta aynı cümlelerce kalplerimizin altını çizmişken
Bizi hiç birşeyin ayırmasına izin vermeyelim
Sadece insan olarak görelim birbirimizi
Büyük adamların bizi sen şucu sen bucusun diye ayırmasına izin vermeyelim.
Hepimiz ayrı ayrı güzel
Ayrı ayrı aynıyız.
İnsanız.. hepsi bu.

TANIŞMAYALIM..

Tanıdıkça soğudum insanlardan
Biz seninle hiç tanışmayalım
Sevdiğimce acıdım
Inandığımca yanıldım
Yaklaşma! Dur!
Orda kal
Biz seninle tanışmayalım
İnanıp inanıp kırılmayalım..
Pul pul dökülür yalanların
Zihnimde kalır her sözün
Uyutmaz olur..
Yedirmez icirmez olur.
İnanmam der, akıllandım der
Yine kanarım..
Bu mesafe iyi yaklaşmayalım
Benim uzun zamandır zaten takatim yok
Biz seninle hiç tanışmayalım.
Taş koysunlar yollarımıza
Kavuşmayalım...

UTANMAZ..

Gün utandı geceye döndü
Bulut utandı yağmura
Deniz utandı da çekildi
Bir insan oğlu utanmadı ettiğinden..

YAŞAYAMAMA

Boyun eğdik ya bir kere yaşama o yüzden yaşamayı beceremiyoruz..

DÜŞÜK ŞİİR..

Umarım halletmişsindir
benle olan sıkıntını
Ben halledemedim de..

ÖPÜNCE GEÇTİ..

Buranın oksijeni bozuk anne
Elma yiyorum anne elma..
elma bile lezzetsiz.
Bir haz bırakmıyor damaklarımda...
Ceza verdiler bana anne
Suçumsa bir nefes çalmakmış hayattan
Aklım almıyor.. icimse
Neyse.. neyse anne
Geçen gece sahile indim anne
İnan gemi sürdüm yarım saat
Parka gittim at bindim sonra
Hiç eğlenmedim anne..
Küçük bir kız geldi yanıma
Gülümsedi bana anne
Öptün sandım anne
öyle bir sıcaklık yanaklarımda...
Hiç birşeyim kalmadı anne
geçti öptüğün yerden..

BİLECİKTİK...

O masallar mutlu sonla bitmeyecekti hacı.
Bitmeyecekti ki bizde ömrümüzün sonuna kadar mutluluğun peşinden koşmayacaktık. Soracaktık annemize niye kavuşamadı prensle prenses.. diyecekti hayat böyle iyi şeylerde kötü şeylerde var.
Soracaktık Kraliçe niye öldü diye.. anlatacaktı annesiz çocukları. Bilecektik hayatın masal olmadığını. Bilecektik acıyı.
Ömrün ortasında meczup dolanmayacaktık.. bilecektik.

HABERİ YOK.

Kalbimi şöyle iyi bir sıkıp bıraktı..
Organlarda bir şaşkınlık
Neyse..
Haberi yok.

ALTINCI PARMAĞIM VE BEN..

Soğuktan titreyen, sıktığım dişlerimin
Şakaklarıma bıraktığı ağrısı
Kapalı hava sahalarının yasaklısı
Ben ve sigaram.
Leş gibi kokar kirletiriz temiz dünyanızı..

İÇİMDE Kİ YOLCULUK...

Acıya sıcak sulara girer gibi bıraktığım bedenim
Çocukluğumun dehlizlerinden vahi gibi inen berbat sahnelerim
Acıyarak baktığım o küçük kız..
Ağaçlar, yollar ve far ışıklarının arasından
Bana el sallıyor sanki..
Sağımda bana muhteşem bir hayranlıkla bakan oğlum.
Küçük bana, hayat çok güzel anne der gibi bakışı..
Öpüp yanaklarımdan..
aklımın birden çapraz koltukta ki kadının bitmeyen telefon görüşmelerine takılışı
Nereye gittiğimi bildiğim bu yolculukta beni yine saran o bilinmezlik sanrısı
Gözümü diktiğim karanlıkta aklıma Donkişotun gelişi
Ona kafayı yedirenin kitaplar olduğunu düşünüp kitaplarını yok ediyorlardı..
Düşündümde haklsız sayılmazlardı hani
Ilk başta doğru..
iyi geliyorlardı..
Şuan pekte öyle görünmüyor sanki
Onların katkısı azımsanamaz kafamda ki
Bitmeyen bu film sahnelerinde...

*****

Sesime inanmıyorum artık
Sustuklarımı anlamak zorundasın.

SESIMDE Kİ SAMİMİYETSİZLİK..

En son neyi çok istemiştim
Bütün tutkular nasıl bir fırtına sonrası terk etmişti beni..
Sesimde ne varlığı önemini yitirip
Sustuklarıma ne ara odaklanmıştım
Dudak oynatmadan bu kadar konuşmayı
Nasıl da öğrenmiştim..
Biliyorum.
Kulaklarımla duydum hepsini
Bana yabancı bir tını sesim, icimle örtüşmeyen
Yalan söyleyen sesimden nefret etmiştim.
Ben sesimden yalanlar duyduğum an
Susmuştum.
Uzun uzun susmuştum...
Mideme ağır gelen onca lafıysa
Zamanla kâğıtlara kusmuştum..
Ben sesimden yalanlar duyduğum gün
Kendimden aşağı çok sert düşmüştüm..

******

Beni neden merak ediyorsunuz
Ben bile beni merak etmezken..
Yok olmamak için
Bu dünyada tekmişlik hissinden kurtulmak
Çürümemek için, tutunmak adına
Yürek işçiliği yapan bir sızıyım...
Hepsi bu.

AH ÇOCUK AH...

Üstünü örtebilsem çocuk
Saçlarını okşasam, öpsem çocuk
Sarsam seni ceketime
Ellerini alsam ısıtsam
Öpsem o ellerini
Kitabını alıp masallar okusam
Ben okusam.
Öpsem yaralarını...
Ah! Çocuk ah!
Çok küçüksün sen, fazla küçüksün
Girmek için bu çetrefilli ekmek kavgasına
Ah çocuk ah..
Yaktın yüreğimi şu ayazda
Iyi geceler çocuk iyi geceler..

KENDİNE KIZAN BİR HİS..

Bir his var garip, sinir bozucu, insanı salak gibi hissettiren..
Bir türlü kendini tanımlamama izin vermeyen..
Kelime dağırcığımın kafi kalmayacağını düşündüğüm
Boktan bir his...
Manası sonradan gelen..
Karşındakine değil en çok kendi saflığına yandığın.
Onca telkinlere rağmen, kandırılmıyacağına inandığın o an.
O an var ya işte ordan gol yemen.
Bir his var beni incinten, bileyleyen
Kendime kızdıran bir his..

BOZKIR HAVASI..

Bozkır ayazımı o içimi ürperten
Yüzümü yalayan, o soğuk tanıdık rüzgar
Umutla ıssıttığım bedenim
Çayla ısıttığım parmaklarım...
Eski bir emek gelir aklıma
Bozkırda kuru bir ağaca bağladığım çaput..
Yine bildik koynumda kalan eller mevzusu
Şimdi beni bu bozkır ayazında ne ısıtabilir ki
Bir kardeş selamından başka.

BECEREMEDİM..

Bir sürü çiçek ektim
Kimseyi kırmamaya çalıştım
Acılarla dalga geçmedim.
Sevmeye çalıştım
Aşık oldum
Aşk büyüttüm içimde ilk aşk tazeliğinde
Satmamaya çalıştım.
Kimsenin emeğini yememeye çalıştım
Bütün mevsimleri yaza yaza geçtim ben
Güneşi selamladım, ayın üstünü örttüm
Kitaplarda kendimi aradım
Bütün bebekleri kokladım
Iyi bir anne olmaya çalıştım
Saygısızlık etmemeye..
Ama beceremiyorum ben
Hiç birşeyi beceremiyorum
Her seferinde ama her seferinde yine benim sevgim acıyor...

HOŞGELDİN..

İmlam bozuk benim
Düşüncelerim hep orda burda
Sana da ayıp oldu ama
Dur bekle iki dakikada toplarım
Ortalığı...
Geç otur sen kalp senin
Pardon! Mekan senin
Kahve ister misin?

SUSTUM..

Kulağımda mutlu insan sesleri; kuş cıvıltıları gibi. Bense çaresiz bir baba gibi çökmüşüm yere, hayattan günlük azarımı yiyip... anlıyorum hepinizi, herşeyi anlıyorum diyorum..
Hepiniz o kadar haklısınız ki, haksızlığımı koyacak yer bulamıyorum.

SIĞAMIYORUM...

Kendime sığamamışım,
Şehrime sığamamışım
Benim bir kendim bile yokken..
Ey adam! sen beni nasıl
Nasıl o küçücük kalbine sığdırdın..

ETKİSİZ ELEMAN..

Sen bakma bana
Bende bakmayayım bana
Kimse bakamasın bana
Yok sayılayım ben.

ZAMANSIZIM BEN..

Eskiyim ben şu milattan önce bilmem kaç yıllarından kalma.
Kırık, su altında bırakılmış bir mozaik
Belkide eski dönem Tanrıçası
Hera tarafından lanetlenmiş..
Ya da bir zaman makinesi tarafından gönderilmişde olabilirim.
Yo yo..!
Eskiyim ben hiç bir zamansızlığımla
Eğreltiyim bu zamana.
Garibim ben, yabaniyim bu diyarlara
Yersizim, yurtsuzum
Kendimsizim ben.

ÖLÜ TOPRAĞIM...

Papatyalar yansırken gözlerimin perdesine
Vücudumda ki bu ağırlık, bu boşvermişlik niye?
Tanrım ne yaman bir çelişki
Üstümde ki gök kubbenin hatırına
Canım neden yaşamak çekmiyor...
Ne ola ki bu kanımdaki burukluk?
Ispatladım halbuki daha tazecik dalında, ayağa tekrar kalka bileceğimi
Tutarsam yine koparabileceğimi
Ben bıraktığım için balonun uçtuğunu..
Şimdi neden bu yorgun spartacus durumları?
Çiçeklerin hatırına, güneş ananın hatırına
Ne bu üzerimde ki ölü toprağı...
Bak yine uykular.. uykular çağırıyor beni
Gitmem lazım...
Gitmem.

Psikolojik savaş..

Yaptığını sandığı işkence beni daha güçlü kılmaktan başka hiç bir işe yaramıyor. Çünkü bende haklılığın onuru ve gururu var.
Sonuç; ben şair oldum o da şiir!

YAZAMADIM..

Kahve tadı damakta
Aklım yazın hamakta
Ahmet abinin sesi hep kulakta
Seni ise daha yazamadım yazamadım
Şu yanda ki blogta
Kadın hep mutfakta
Fikri komşunun yeni aldığı yatakta
Ben ise hâlâ seni yazamadım yazamadım
Yolda giden adam da
Atar tutar içinde
Aklı camda siyah filmde
Ben ise hâlâ zamları yazamadım yazamadım...
Şu karşıda ki gemide
Angut gelmiş bellice
Aldı kenti ağır bir kokarca
Ben hâlâ seni yazamadım yazamadım..

....

Sen bana bir baksana
Sence ben yaşıyormuş gibi mi duruyorum?
Iyi bak iyi!
Şey..
Ama tokaların..
Ne var tokalarımda?
Rengarenk ve ayıcıklı...
...

Sevgili kendim..

Hiç haketmeyen insanlara yaptıklarını, hakedenlere de yapman
Hakkını araman, susmaman, kendini ezdirmemen, herkesin hakkını avucuna usulca bırakman
Herkesi hakettiği yere koyman
İki yüzlü yavşaklardan uzak durman
Kafanda olayları kurmaktan
Değerinin ve farkının farkına varmandan
İçinde ki dağınıklığı toplaman
Sabahları da sevmen, umutlu şeyler yazman,
Kendini rahat bırakman dileğiyle..
Kendine iyi davran.
Herkese selam sana hasret.

AH!

Yanlış durakta bekliyormuşum huzursuzluğu kaplı,
bütün hücrelerimde.
Mideme kuru kayısı yapışmış gibi bir his
İç gıcıklayıcı, tarifsiz...
Ellerim buz, avucumsa ter
Kontrolünü kaybetmiş duygu durumlarım
Aklımın yetemediği mevzulara kalbimi uzatmaya çalışmalarım..
Beynimde susturamadığım o lanet olası diyologlarım
Kaç kere konuşup içimden, bir kere konuşmadıklarım.
Sabaha geçmeyen ağrılarım
Ah! Delirmeyen aklım.
Ah!ben.. ben..
Yıldım..yıldım sürümekten kendimi
Hadi kalk gidelim demekten
Elleme, sus demekten
Ah! Yıldım.

KİMSE KALMADI DİMİ..

Çekildi mi el ayak
Gitti mi herkes
Uyudu mu takıntısız insanlar
Kaldı mı gece bize
Duymaz görmez kimse bizi dimi
Açalım mı müziğini,
Açalım mı kapılarını düşüncelerin
İzleyelim mi ayı, yıldızı..
Ağlayalım mı iç çeke çeke
Hevesimizde, yüreğimizde kalanlara
Icelim mi şu son kalan sigarayıda
Uyuyalım mı sonra acıya
Bırakalım mı sabaha herşeyi..

SEÇİM KAMPANYASI..

Absürd vaatler veriyorum kendime
Söz diyorum sana kışın ortasında baharlar getiricem
Çiçek çiçek açacaksın
Yeniden doğuşun simgesi olacaksın
Bağıra bağıra şarkılar söyleyip
Çıplak ayak dans edeceksin diyorum
Herşey güzel olacak
Bütün sorunları halledeceğim
Sıfır problem, sıfır sorun
Gözlere gölge bile düşmüyecek diyorum
Bütün satış pazarlama politikalarını uyguluyorum ona..
Inandı.. inanır, saftır o.

SUYA BIRAKSAM..

Organ düzensizliğine yol açan bütün hislerimi,
Kafamda ki çevre kirliliğini,
Bana yavaş yavaş gün ortasında ninniler söyleye söyleye çağıran şu uykuyu
Kara bulutlar kaplı pis suratımı
Anlaşılmazlığımı
Ahraza şarkılar söyleme çabamı
Bırakmak istiyorum suya..

MEMLEKETİMDEN YAĞMUR MANZARALARI..

Göl olan hayaller
Kapanan yollar
Su baskınına uğramış günler
Gideri kapalı rögarlar
Her yağmurda su basan zemin kat duygular
Suda mahsur kalmış korkular bu korkular..
Ceviz büyüklüğünde kafama düşen nasihatlar
İz bırakanlar..
Belediye tarafından mı yapılmış lan benim bu geceler...
Dere yatağına site kurulmuş cümleler
Hep bu cümleler..
Romantik yağmıyor bu şehre yağmur sayın büyükler!!

SEVIYORUM INSANLARI!!!

Kaç kere sordum bu soruyu kendime
Ben insanları seviyor muyum, yoksa nefret mi ediyorum diye..
Dün bu soru direkt yönetildiğinde bir çırpıda çıktı kalemimden cevabı.
Anne gibi seviyorum dedim.
'Hem içime sokmak istiyorum bazen, bazende ağzının üstüne şöyle bir çarpasım geliyor' dedim.
Yani dedim ki çok seviyorum, iyi olsunlar istiyorum. Ahlaklı, dürüst, çalışkan, saygılı, sevgili çevresine duyarlı bir annenin evladından istediği gibi şeyler..İyiliklerini istiyorum. Hata yaptığında da tepkimi koymak onu uyarmak, kızmak, bağırmak ama onu asla bırkamamak.. canından bir parçaymışcasına. Seviyorum insanları!

TEMİZ KAFA..

Kafamdaki şu dağınıklığın N. Tarafından itinayla düzenlenmesini ve D. tarafından da domestosla canı çıkartılıncaya kadar temizlenmesini istiyorum.. silinsin, tozu alınsın bütün tozlu raflarının beynimin, bulamasın aradıkça hiç birşey...
Fesleğenler dikilsin kalbimin kenarına böyle oksandıkça kokular salan. Begonviller tarafından ele geçirilmiş bir vücut istedigim üstünde kelebekler uçan, arılar konan.
Bayramlık kafalar çekiyor canım, anneler tarafından dağıtılmasına izin verilmeyen.. kimsenin sokulmadığı salonlarcasına.. tertemiz, yerli yerinde..  düzenli kafalar. Hepsi bu..

KAFESTE Kİ KUŞ..

Dokunamamak, düşlemek ananın,babanın kokusunu.. unutmaktan korkmak
Benzetmeler yapmak..o kokuyu tanımlayamadan istediğin kadar.. kafi kalmaması kelimelerin, burnun ucunda saklayıpta diline yetirememek..
Hasret kalmak.. suya, göğe, cigaraya, yare
Hasret kalmak mevsime, güne, geceye, tene
Düşlemek geceler boyu kuşu, kelebeği
Düşlemek geçmişi geleceği
Sarılmak kitaplara,
mektuplara dökmek hasreti, satırlara döndüğünce dilin.
Eksik kalması cümlelerin hislere
Düşlemek baharı, hasatı
Hayale sokulup tutmak bir yerinden yaşamın..
Güzellemeler yapmak demir parmaklıklara
Budağından yakalamak hayatın...
Hasret kuşu salmak sılaya..

CILIZ UMUT IŞIĞI..

Yorgunum..herşeyi karınca titizliğinde içime taşımaktan.
Lime lime parçaladığım yüreğimi bir bakışa, bir gülüşe, bir susuşa bırakmaktan.
Cennet yaşının sınırlarında kandillerini söndürmek hayatın
cılız mum ışığında umutlar yetiştirmek...
Tutmak bir eli, gülmek bir çocuğa
Ufacık mutluluklar yakalamak
Saklamak zihnin derinliklerinde, yansıtmak kalbin perdelerine..
Küçücük banyo penceresi kadar yerden gökyüzünü izleyenlerin umudunu düşlemek.
Şiirler okuyup tavana, şarkılar armağan etmek geceye..
Kavuşturmak geceyi şafağa benimkisi..

AVUCUMDAKİ ACI..

Acıyı üretmeye başlayınca
Acıyı elle tutulur hale getirince
Kelimelerce..
Açtığım bu tünelden yaşama tutundum.

BİR SÖZCÜK..

Aradığım tek bir sözcük var sanki
Bulsam onu bitecek bütün yazılar
Belkide acılar..
Anlaşılacak dünya
Bitecek oyun, inecek perde
Bense gururlu ama mağrur,
mutlak bir huzurla uyucam artık..
Beklemiyceğim şafağı..

HELİKOPTER..

Ben ne arıyorum burda

Herkes neden koşuyor 

Niye neden bu kalabalık 

Bu telaş niye

Aynı sahne hergün 

Ilk kez sahneleniyor gibi

Aynı resmiyet 

Aynı piyes 

Ama her seferinde aynı 

Keskin ve hiyerarşik

Beynim.. 

beynim yanıyor 

Hayatın niye üçüncü boyutundayım

Beni içine niye almıyor hayat 

Yo yo ben girmiyorum kesin!

Benim aklım martıda,

Böcekte börtüde benim aklım

Zaten benim fikrim önemsiz

Benim sesim yok

Benim sesim kısık

Ve..

Benim burda harcayacak ömrümde yok..

MEDCEZİR BU..

Önce bir kalp hızlanması
Sonra buruk bir sızı,
hafif kan sızdıranından..
Yerini bilen, boyun büken yürek..
Sonra..
Gereksiz bir mutluluk,
Sebesiz..Taşikardi yapanından
Aklına gelmesi olanlar
Yerini bilen yürek...
Ve çöküş.

FARKI..

Size basit geldi, bana ağır.
Size göre komikti, bana acı.
Size rüküştü, bana sempatik.
Size sığ düştü, bana derin.
Size Ütopyaydı belki bana hayat..
Siz duydunuz geçtiniz, ben hâlâ orda kaldım..
Siz uyudunuz, ben bekledim..
Anlıyacağınız; bana siyah daha siyah
Mavi daha mavi geldi
Hepsi bu..

RUHUM FİRARDA..

Baktım dayanamıyorum ortama,
Ruhumu pencereden uçurdum.
Koş! kaç kurtar kendini
Ben sana sonra yetişirim dedim..
Geçenlerde aşırı bir yürek ağrım var
Ne yaptıydam dindiremiyorum
Çıktım balkona, öylece durdum kenarına
Attım yüreğimi aşağıya..
Geçti sıkıntısı sancısı...
Hafifledi baya.
Mutluydum! seyrek bir gün benim için
çok mutluydum!
Üç kere yazdım, on kere okudum..
bana bu egrelti kelimeyi
Kıyamadım ruhuma,
yüzdürdüm onu sazlıklarda..
bıraktım geldim.
İşte oluyor bana bazen..

AKLIMI KOYAMIYORUM BIR YERE..

Anlam veremediğim bir hayatın içine sıkıştırılmış gibi hissediyorum..                      şu masanın ayağına sıkıştırılmış kağıt parçası benden daha işlevsel duruyor...
Aklımı koyamıyorum bir yere, koysamda devriliveriyor hemencik.. Mekâna ait değilmişim duygusuyla iyice gömülüyorum koltuğa, saklanmak görünmez olmak istiyorum..
Kelimelerle boğuşuyor, her insana takılıyor yere düşüyorum. Anlaşılmasın kafamadakiler diye  insanları taklit etmeye çalışıyorum. Ama o kafada olamıyorum. Onaylıyor muş gibi yapıp hayata muhalefet düşüyorum. Aynı görmüyor, aynı duymuyor aynı bile hissetmiyorum.. eteklerimi, saçlarımı sonsuz  bir rüzgârla savurmak istiyor, küçük bir kız çocuğu gibi sallana sallana şarkılar söylemek istiyorum.  Şarkıda ki gibi çıkam dağlara da kurt yesin beni diyorum.  Birgün diliyorum Tanrıdan tek birgün insanlara takılmadan yaşaya bileceğim..

****

İçim toplanmaz benim..
Ben dağınık seviyorum.

AYNA AYNA SÖYLE BANA..

Kelimelerimin lal olduğu o anda
Aynaya baktım...
Belki o söylerdi nasıl olduğumu
Baktım görünmüyorum,
dinmeyen huzursuzluğuma çocuk kokusu sürdüm biraz..
Kendimden uzaklaşmaya karar verdim
Film açtım her sahnesini ezbere bildiğimden..
Içinde yer edinemedim.
Uzak durdum cümlelerden değmesin canıma
Haberlere hiç ilişmedim
Susturdum dünyayı
Kendimi susturmayı başaramadım...
Başaramadım dedim de
Neyi başara bilmiştim ki..

MASALLINI KAYBETME KÜÇÜK KIZ..

Uçup gitti kelebekleri ruhumun
Belki de öldüler
Bayadır görünmüyorlar..
Bende hayatı mala bağladım
Herşey flue...
Icimdeki o küçük kız çocuğu can çekişiyor
kimsenin duyası yok
Masallar anlatıyorum ona
Görmesin, duymasın
beni bırakmasın diye.
Prensesin masalını..
Bir küçücük aslancık şarkısını söylüyorum
Sıyrılsın mekandan, korkmasın istiyorum
Ne kadar oyalaya bilirim
onu da bilmiyorum
Naz yapamıyorum hayata
Sertleştirmeye çalışıyorum kabuğumu
Dahada kolay dağılıyorum.
Ağzı diyorum şu adamın..
Üstüne kürekle vursam, rahatlıycam
Biliyorum..
Ama kibar kadınım.
Siddete Hayır diyerekten
Icin için kuruyorum.
Dolduruyorum dolduruyorum..
taşırmıyorum
Yok ola yok ola ilerliyorum...

KIZLAR MASAL ZAMANI

Esas kız kırmızı elbisesiyse kapıda görünüyor ve bütün gözler ona çevriliyor, o merdivenlerden inerken hayat ağır çekime geçiyor.. herkes mest oluyor acaba bu güzel kız kiminle  dans edecek düşünceleri kafalarda.. tabiki de salonun  en yakışıklı erkeği esas oğlanımızla başlıyorlar vals yapmaya.. kelebekler gibi bir oraya bir buraya salonu doldurarak uçuşuyorlar, sonsuz bir saadet ićerisinde.. çirkin kadın Halide çirkin kızlarını kakalayamadığı için hasetten çatlıyor bu esnada. Güzel çiftimiz sonsuza kadar o zamana haps oluyorlar. ah ah... böyle klasik bir hayalin içinde yer almaya ihtiyaç duydum. Şu kargaşa ve paniğin içinde.

AKLIN GÖLGESİNDE..

Aklın verdiği sınırsız özgürlüğü seviyorum.
Şimdi ben, beni hergün zorla tıkdığınız şu binada değilim mesela. Evsiz martılara takılıp gittim çoktan, ruhunuz bile duymadı. Dolaştım avare gökle deniz arası yerlerde, gök doldurdum yüreğime... Geçende takıldım kelebeklere çiçek çiçek gezdik, koku topladım bol bol.. Güllere uğradık biraz, bizi büyük bir sevgiyle misafir ettiler. Çok memnun kaldık.
Yine geleceğimizi belirterek, uçup gittik pır.

******

Sen gittin benden
Ve ben
Yaşamayı becerememekten başka
Hiç birşey yapmadım sevgilim..

Kül oldum..

Dün gece içimin bütün  camları yere indirildi...
Kış ortasında camsız kaldım annem..
Açıkta kalan şu fakir gönlümse dondu
Yağsa yağmur kırardı soğuğunu
Yağmadım.. yağamadım
Tuz buz, öksüz, yetim kaldım..
Gecenin ayazında
Cayır cayır yana yana üşüdüm
Düştüm toprağa biçare
Yaşamayı becerememekten başka
hiç birşey yapmadım sevgili..
Gör beni.. kül oldum.

ÖLÜM GİBİ..

Hiç birşey hissetmiyorum
Ne ağlaya biliyor nede bağıra biliyorum.
Ayaklarım beni taşımıyor artık
Kollarım kendini omzumdan aşağı asmış.
Gözlerim boş boş bakıyor boşluğa, delercesine..
Lanet olası hayat film şeridi gibi geçmiyor bile gözümün önünden.
Bugün hissetmiyorum.
Yarın yerle yeksan olur, un ufak olurum biliyorum..
Ben bu hissizligi çok iyi tanırım..
Enkazını kürümesi zor bu hissizligi, dönüşü olmayan bu yıkımı çok iyi biliyorum... korkuyorum.

BİR TEK..

Bir kitap aldım elime sayfalarca kendime rastladım.. daraldım. bıraktım kitabı. Oksijene sardımda tütünü ictim, içtim.. boğdum ciğerlerimi. Bir türkü açtım notalarca hırpalandım, acıdım, çöktüm oracığa. Gerçekten, dönüp dolaşıp kendime çarpmaktan.. Herşeyin kalbime dokunmasından..yoruldum kelime oyunlarından. Yoruldum cepleriminde ki sözcüklerin ağırlığından. Yoruldum en çokta umuttan.
Anlayacağın ben yoruldum hayat, ister üstüme gel, ister yanıma otur.. ama bak en iyisi sen bir tek alda karşıma otur.

GÜZEL DÜNYA..

Gün güzel doğuyor istisnasız hergün, onu mahveden biz sevgili insanlar. Güneşin doğuşunu anımsayın; tatlı tatlı bakar size, yeni gözünü açmış sevgili hafifde nazlı... Rüzgar çıksa ağaçlar el çırpmaya başlar, çocuklar gibi şen. Üzgün bahar sararıp düşerken nasıl mahsun bir tabloya dönüşür. Doğa; ustasının elinden itinayla çıkmış bir resim oluverir. Yeşilin beyazla o muhteşem ahengine ne dersiniz, tarifsiz kılar kendinii.. ah ne muazzam.
Ben hergün dünyanın en güzel tablolarının birinin içine dahil oluyorum.. yumurta sarısı güneş, denizin üstünden palmiyelerin arasından gülerek karşılar beni. İştahsız iştahsız bakarım yüzüne. Hoşgeldin derim kendi kendine dehlizine, tak maskeni çık. Şov başlasın. Halbuki icimde boğulma hissiyle beraber ordan koşarak çığlık basa basa denize koşma arzuyla dolarım hergün. Bazen kafamı bile kaldırıp bir kere bile bakmadan, o muhteşem manzaraya kaç mesai bitirdim.. isteksiz isteksiz dolu dolu gözlerle ne kadar baktım denize, martılara inan sayılacak gibi değil.. Yani derim ki dünyayı zindana çeviren onu ah'lar ağacına çeviren biziz. Burnundan getirmeyin hayatı birbirinizin. Bırakın hissetsinler, dokunsunlar, gülsünler kahkahalar atarak karşısın insanlar bulansınlar neşeye. O bunu demiş, şu böyle olmuşları atın sırtınızdan. Bırakın herseyi doğasına. Bak gün batıyor giymiş mavisini turuncusunu bütün şehvetiyle geceye bırakıyor kendini. Sessiz olun, sessiz olalım ve izleyelim dört mevsimi.

SESİMİ BULMAM LAZIM..

Kendi sesimi arıyorum
Bu kadar kalabalığın içinde
Bu bilgi kirliliğinde
Kendimi arıyorum
Benden ötede ki beni bulmam lazım
Özümü, aslımı..
Onun bana anlatacakları
Benim ona söyleyeceklerim var
Konuşmam lazım onunla muhakkak.
Çok önemli!
Kendi sesimi buluncaya kadar
Arınıncaya kadar diğer herşeyden
Pes etmek yok.
Bulucam onu ve çıkarıcam insan içine.

İYİ DEĞİLİM..

İyi değilim.
Hiç iyi değilim
Olamıyorum.
Damarlarımdan geçen
kanı duyuyorum
Gündüzler neyse de..
Geceleri bitiremiyorum işte
İçim eziliyor.. böyle acıyorum
İstila edilmiş ve savunmasızım
Ve en acısı
kendime tahammül edemiyorum
Soluyorum..
Peki siz nasılsınız bayım.

GECENİN GÖRESELİ

Karanlığı büründü gece
Çarşafını giyindi deniz.
Başıma dikildi ay
Bir tek yıldız desen yok.

Gitti bütün telaşlı adımlar eve
Pijamasını çekti üstüne
ayağını uzatıp
kumandayı bile çoktan aldı eline
Bense..

Üşüyen havaya sokulup
Hayalle gerçek arası çizgide
Dünyaya kulak kesilip

Zangır zangır titreyerek
Halka açık yerlerde serbest olan
belki de tek şey olan
Sigara üstüne sigara gömüp
Midemide bulandırmayı başardıktan sonra
Sıcağına sokuldum dünyanın..

YAŞAMLA ARAM..

Nefsime hiç bir hüküm yok
Resmen doğaçlama yaşıyorum..
Valla iyi yaşıyorum.

KENDİMLE HASBIHAL 3..

Karısının ördüğü yeleği giyen adam naifliği,
Kaldımı böyle dedirttiren
Eşine kahve yapan adam inceliği
Kuşlara simit atan insan mutluluğu
Sefer tasıyla yemek götüren adam hoşluğu
Boşluğa bakan insanın o boşluğu düşüncelerle dolduruşu
Kalbe vuku bulan bir parça insan samimiyeti
Sevdiğim yazarın kitabının elinde gördüğüm insanın iyi biri olduğunu düşünüşüm.
Evde ki çiçeğin adının kalonchoe oluşu yeni bir bilgi öğrenmenin sevinci.
Hakkının avucuna bırakılışı usulca
Idraktan sonra yaşanan o rezalet çöküntü
Leş tütün kokan sevgili ben..

SEVGİLİM..

Sonbaharın hüznü içinde radyoda çalan yazdan kalma anlamsız şarkı kadar saçma bu hayat.. uyum problemim baş edilemez boyutlara ulaşıyor. Kendimi narkozsuz açık kalp ameliyatına alınmış gibi hissediyorum. Bazen neyin acısını çektiğimi bilmiyorum ama daimi acı çekiyorum. Sen ki kuşları taşırsın içinde, çiçeklerden güzel kokar, yaşama yer verirsin yüreğinde. Ey memleket gözlüm...
Ben ölücem ve sen benden sonrada hayatın var olduğunu keşfedeceksin sevgilim..

BATAKLIĞIM..

Derin bir bataklıkta debeleniyorum
Çıkmaya çalıştıkca sendeleyip düşüyor
Ve tekrar batıyorum.
Çabalarımın boşuluğundan
belirsizlikten, koyun gibi bekleyişlerden
yorgun düşüyorum.
Saçma buluyorum burada ki herşeyi gökkuşağının altında hazine yok diyenler kadar saçma buluyorum.
Kafamı kaldırdığımda gördüğüm mavi kızıllıktan medet diliyorum..
Gönlümü eylemekten başka bir yardımı olmasada umuyorum işte.
Unutuyorum küçücük bir an olsada içinde olduğum derin çukurumu..
Ben hep gökten medet umuyorum.
Kuşlara sesleniyor, kedilere dert anlatıyorum.
Anladıklarını biliyorum..
Insandan daha çok anladıklarını en azından..
Ama anlatamadıklarınada..
Teşekkür ediyorum onlara
Umut oldukları, anlayan gözlerle bakıp saklı cennetlerini sundukları için
Teşekkür ediyorum.
Kaldığım yerden devam ediyorum..

*****

Harf harf düştü içimden hayat
Uyum sağlayamadığım bu yaşamı kusuyorum sanırım..

DOLANDIM DÜNYADA..

Hiç bir çiçeği atlamadan selamladım
Sözlerini kesmeden dinledim insanları
Güneşe buladım her yerimi
Iyice yedirdim tenime
Takıldım kanatlarına kuşların
Peşinden gittim karıncaların
Cama tırmandım kedilerle, çimlerde yuvarlandım..
Yağmur sesi dalgaya karıştı
O mükemmel seranadı dinledim gözlerim kapalı, kendimden geçerek..
Ay' a anlattım geceyi, o hiç bilmez gibi..
Koşmaya başladı bir an şaşırdım..
Gitti batıya seslenmedim..
Ah, şu Doğuluların batı meraki işte diye söylendim ona ardısıra..
Arkasına bile bakmadı.
Yıldız tozu yuttum bir sürü
Taşımak için onu gözlerimde
Şeker verdim çocuklara
Izledim nasıl da acımasız olabildiklerini
Gülümsedim su gibi saflıklarına
Annemi de aradım bugün
Hiç bir şeyi ihmal etmedim.
Gezdiridim kendimi orda burda
Her yerde, her şeydeydim yine
Ama kendimde değil..

DUDAĞIM KIPIRDAMADI..

Çıkarın beni burdam diye için için çığlık attım
Aaaa! yeter kes sesini diye bağırdım geçen
Aptal değilim bir kerede anlıyorum dedim
Başım şişti sus dedim başka birine
Herşeyi nasıl olurda sen bilirsin dedim
Ben böyle yalaka görmedim dedim bir diğerine..
Yalanını seveyim ne güzel atıyorsun dedim adama
Bu kadar art niyetli bir pislik olmazın, iğrençsiniz diye bağırdım ötekine
Köle değiliz para kazanıyoruz diye bastım çığlığı..
Çığlıklar birikti içimde, olup olmadık yerde çığlık attım da..
Dudağım kıpırdamadı..

MİTOSUM..

Beni sarıp sarmalayan
Içinde ben'i unuttuğum
Işığı yüzümde
Elleri kalbimde
Bende unutulacak
Aklımın her köşesinde
Yalın, uzak, benim
Ezgisi ruhumda çalan
Benim bildiğim
Sadece benim gibilerin bildiği
Kıyısına kayık bağlı
Saçında meltemi
Mitos birsey..
Şimşekleri gözlerinde
Bütün insanlığı ciğeri pahasına
Kucaklayan..
Korkusuz, sahiplenici
Eski zaman kahramanı
Belki anonim ama benim
Dizine başımı koyduğum
Derin bir mavi..

GERI CEKILIYORUZ..

Anlatacaksın..
Anlamıyacaklar
Sen yine anlatacaksın
Onlar yine anlamıyacak
Çarpıtacak, aldatacak
Dalga geçecek
Bilmedikleri klişe kavramları
giydirecekler üstüne
Şaşıracaksın, anlamlandıramıycaksın
Bu kadar da olmazların hepsiyle karşılaşacaksın.
Susacaksın..
Uzun uzun..
Belki aylarca, yıllarca susacaksın
Daha çok kendine daha çok sana dönecek
İçine çekileceksin.
Sonra onlar bunu da anlamıycak
Sen de bir daha anlatmıycaksın
Vazgeçeceksin..
Dünyayı değiştirme hayallerinden
Ama gördüğün en ufak umuda takılma
huyundan asla vazgeçmeden
Sürüyceksin bu hayatı..
Şarkılarla, kitaplarla yol alacaksın.
Eskisi kadar istekli değil
Ama asla vazgeçmemiş
Bunu sadece kendin bilerek
Devam edeceksin..

İÇİM ÇEKİLİYOR

İçim çekiliyor, içim geçiyor
Bir uyuşma beni esir alıyor
Ve ben yine aynı yerden
Devam ediyorum
belki de edemiyorumdur
Onuda bilmiyorum..
Ölemiyor, deliremiyor, hiç birşey yapamıyorum.
Içim çekiliyor, ellerim uyuşuyor..
Ve ben canıma sarılıyorum
Nefes nefese..
Birikiyorlar toplayamıyorum
Her yere dağılıyorlar
Sonra yağmaya başlıyorlar
Sicim sicim..
Gitmiyorlar..
Bitmiyorlar
Gitmiycekler biliyorum..

ANNEM..

Hata yaptığımda, yoruldugumda
Hayatı elime yüzüme bulaştırdığımda
Anneme koşmak
Eteğine dolanmak isterim
Biliyorum o beni korur
Yaralarımı üfler, sarıp sarmalar
Ne olursa olsun geldir o benim için
Ben seni böyle de severimdir.
Acımı yüreğine yük edenimdir
Ellerinde ki her nasıl bir şeyse
Beni sustura bilen, güven veren
Ve tekrar hayata uçuran
Meleğimdir o benim..

DUYGU ÇOCUK

Ben duygularla değil onlar benimle baş ediyor.
Herşeye üzülüyor, seviniyor
Üstleniyorum.
Herşeyi hissediyor yılıyorum
Üç yaşında bir çocuk sanki
Arkasından koşmaktan
Dağınıklığına yetişememekten
Gerçekten cok yoruldum.

KASIMDI AŞK..

Kasımdı üşümüştü hava
Üşümüştü burnum
Kasımdı soğuktu gece
Isıtmamıştı nefesim elimi
Kasımdı aşk başkaydı
Sen yoktun..
Üşümüştü aşk
Tek şey ısıtırdı aşkı
Şarap birde sen..
Ikisi de yoktu.

DOSTLUK..

El ver dostum kaldıralım benim şu yere düşen hayali..

ŞEHRİN UYANIŞI..

Uyandırdım tüm bir şehri
Müziğini açtım
Kahvesini yaptım
Selamladım saygıyla..
Kalk dedim yeniden başlayalım!
Uyuttum tüm şehri
Üstünü örttüm
Masalını okudum
Eğildim kulağına
seni seviyorum dedim.

ŞİMDİ UYUMAM LAZIM..

Benim kendime iyi gelmeyen bir yanım var.. o daha çok acıtıyor beni. Huzursuzluk yayılmış her zerreme.. hiç bir yerde değilim, olamıyorum. Kendime sığamıyorum. Yerim yok gibi geliyor bu evrende. Davranışlarım kadar yersiz, dengesizim. Uykular çekiyor beni şimdi kar uykusu gibi, uyursam ölecek gibi.. sanki huzuru bulacak gibi. Uykular çağırıyor beni. Uykular.

ÖNEMİ YOK..

Çok yorgunum herhangi bir hayale yeleken açamayacak kadar. Sağ elimin sol elime faydası kalmamış. Bütün yelkenlerimi indirmiş gelen bir rüzgarın savurmasını bekliyorum.. nereye, nasıl, ne zaman hiç bir önemi yok. Aslında benimde hiç bir önemim yok. Dünyanın da bir önemi yok. Başarmanın, kaybetmenin de önemi yok. Gördüm kazananlar da kaybedenler gibi.. mutsuz. Insan soyu hep mutsuz.. daha daha fazlası için mutsuz. Kimse yerini sevmiyor. Kimse hakettiği yerde değil. Hepsi kandırılmış, kırılmış.. birbirine yapmış. Acı değmemiş bir tek beden yok. Insanın denklemi çok basit. Yenilmiş, baş edememiş, ben yaşadım onlarda yaşasın. Ben mükemmellik abidesiyim onlar kötü. Insan derin bir ah! İç cekmelisinden, oksijene nikotin karıştırılmasından. Ben sadece yorgunum.. ve uyumak istiyorum hepsi bu..

Nasıl çiçeklendin..

Ben bütün yapraklarımı atmışken
Sonbaharı giyinip kuşanmışken
Kendi karanlığımda boğulurken..
Yok olmakla burun buruna,
gözgöze gelmişken
Ruhumu uçurmuşken balkondan aşağı..
Meraktan..
Sen nasıl çiçek açtın?

YERLEŞİK HAYAT..

Niye hergün aynı yere gidiyoruz
Yada aynı yerden geliyoruz
Niye saati belli herşeyin
Niye aynı akşama kavuşuyor
Aynı düne uyanıyoruz..
Sahte gülüyor
Samimiyetsiz konuşuyoruz..
Bu atalarımın;
Yerleşik hayata geçme fikrini
Hiçte başarılı bulmuyorum
Beni yerleşik ruh halinden kopardı
Düzen tutmuyor hiç bir yanım.

GÖKTE Kİ KUŞ..

Koca dünya zindan geldi yine bana
Ölecek gibi olduğum
Ölemedigim anlardan biri..
Yasamak için;
Bir yudum özgürlük dilendim
Gökten..
Sonsuz mavinin içinde bir kuş gördüm
Heybetli, özgür, gel der gibi baktı bana
Açtı kanatlarını böyle kocaman..
Dedim kuş beni de götür.

SEVGİLİ BLOGUM..

Burayı seviyorum burda huzur buluyor, seviniyor, bağırıyor çağırıyor, ağlıyorum. Bazen artıp, bazende azalıyorum.. bu blog benim sesimin yankısına durduğum inim... Kimi zaman bütün dünyaya ulusal yayın yaptığımı sandığım, kimi zaman kendime bile söyleyemediklerimi söylediğim, aglama duvarım.. Bazen bağırmak istediğim sesimi duyan var mı diye.. bazende sessizce fısıldadığım kimseler duymasın modunda. Paylastığım, yıkıldığım, icime döküldüğüm, hissettiğimi, gördüğümü, bulduğumu, aklimda kalanı yazdığım yer. Sigaramı içmeyi unutucak kadar kendimden geçtiğim yer.. Burası benim.. burası benim dünyam. Ben secerim kahramanımı.
böyle sonsuza kadar kalmak istedigim yer.. inim.