22 Kasım 2017 Çarşamba

AH!

Yanlış durakta bekliyormuşum huzursuzluğu kaplı,
bütün hücrelerimde.
Mideme kuru kayısı yapışmış gibi bir his
İç gıcıklayıcı, tarifsiz...
Ellerim buz, avucumsa ter
Kontrolünü kaybetmiş duygu durumlarım
Aklımın yetemediği mevzulara kalbimi uzatmaya çalışmalarım..
Beynimde susturamadığım o lanet olası diyologlarım
Kaç kere konuşup içimden, bir kere konuşmadıklarım.
Sabaha geçmeyen ağrılarım
Ah! Delirmeyen aklım.
Ah!ben.. ben..
Yıldım..yıldım sürümekten kendimi
Hadi kalk gidelim demekten
Elleme, sus demekten
Ah! Yıldım.



Üşümek bile üşüyor

Ben çok uzundur üşüyorum  Bir ben değilim ama  İnsanlar üşüyor, ayrılıklar üşüyor El örgüsü kaşkol üşüyor  Dört duvarı soğuk karakollar üşüy...