-İnsan insana bunu nasıl yapabilir? dedim
'Harese' dedi.
-Tanrı bizi görmüyor mu? dedim
'Dinlenmeye çekildi, yedinci gündeyiz' dedi.
-Nasıl böyle güzel yazıyorsunuz? dedim
'Okuyorum çok okuyorum' dedi
-Peki, AŞK dedim...
'Kalbim bozuk saattir, hep sende durur' dedi.
-Siyaset nasıl bu kadar çirkin olabiliyor? dedim
'Zafere giden yolda her şey mubahtır' dedi.
- Mutsuzum dedim...
Kendi kendime;‘mutluluk garantisiyle gönderilmedin’ diye söylendim..
-Ya demokrasi... dedim
'Fazla mı ileri gitti, gözden mi yitti?Geri getirmeliyiz.' dedi.
-Bu hayat benim değil gibi dedim...
'Sen de kendi hikayenin kahramanı ol' dedi
- Peki, umut?O ne olacak dedim?
'Yaşanacak güzel günler belki henüz yaşanmamıştır' dedi.
-Medya diyebildim...
'Güzelliğini satarak geçinen sokak dilberi' dedi.
-Ya biz, bunları mı hak ediyoruz dedim?
'Herşey hak edildiği gibi dedi..
-Peki intahar? Dedim.
'Gecelerin acısının gündüzlere de yayılmasıdır' dedi...
“Niye yazıyorsun” dedim kendime?
“Artık başka türlüsünü yapamıyorum” dedim.
