Hep kitaplardan, hep yazılarımdan bahsediyormuşum. Başka birşey konuşmuyor muşum. Başka denilen de yemek, çocuk, dedikodu.. Insanları sıkıyormuşum..
Bilmiyorlar, umudu biten insan ölürmüş; ben o karanlık dehlizde yaşamaya, tutunmaya çalışıyorum, anlamıyorlar. Yine sığ sularda boğuluyorum. Farkettim.
