Herkesi kendim gibi sanma mevzularım
En büyük zafim güvenme arzularım
Bütün duygularımı suretimde gezdirme saydamlığım
Tipine bakıp, kalıbına bakıp
adam sanma ahmaklığım
Kişilikli parkam sana ayrıca saygılar
Cehaletin derin sularından içmişliğim
Kendime yakıştıramadığım
Ağız dolusu küfrüm
Midemde spazma dönüşmüş derdim
Ah, benim insana umudum
Sevgili kalbim topla kendini
Burası dünya unutma
Sende masal kahramanı değilsin
Burası bu kadar, buralar hep acı
Malesef.
