Hiç bir temenni iyi gelmez
Hiç bir anne öpüp koklamaz beni
Hiç birşey almaz ağrısını
Param parça her hücrem
Gelmez bir araya
Saran sarmalayan uyuşukluk
Işe yaramazlık
Binlerce düşün yorgunluğu
Tutmaması bende hayatın
Heybemde de gücüm yok
Umut önce takıldı sonra düştü saçımdan
Ayaklarım, kalbim yorgun
Dizlerim tırmanamaz kendimi
Yanlış anlaşılmışım duygusu
Belki de hiç anlaşılmamış olma hazımsızlığı
Koca göğü yutmuş bir karadelik
içim..
Kendime kendimden huzur yok
Bana başka düşmana da hacet yok.
