Çiçeklerimi koparmana izin vermicem hayat.
Ölümden düşüp toprağıma yine yeşereceğim
Biz yaralarında çiçek yetiştiren kadınlarız
Biraz acıdık tabi ziyadesiyle yandık için için
Düşüp kalkmaları meşhur bizim kalbimizin
Midede bir gecelik ağrısınız
Serumla hâl olacak
Dersimizi, notumuzu alır
Sabah kaldığımız yerden başlarız!
