En son kendimizi güvende gerçekten güvende hissettiğimiz yer çocukluğumuzdur
Bundandır dönüp dolaşıp çocukluğun koynuna sinmemiz
Kendimizi hep arka bahçeye saklambaça bırakıp da derin sakin nefes alışlarımız
Annemizin eteğine dolanışlarımız hep bundandır.
Hep bundandır çocuk olma, kalma dürtüsü.
Anne ben geldim demek isteyişimiz
Onun o karşılıksız sevgisine sokuluşlarımız
Dünyada aradığımızı bulamayıp
Gece olduğunu bildiğimiz halde korka korka eve dönüşlerimiz hep bundandır.
