Sadece kaybediyoruz
Tüm bağlamlar da..
Dışarıda ve en çokta içerde
Şiirler çıkartıyoruz pis irinlerin içerisinden
Sonra göğe, göğsümüze çalıyoruz
Acıda demlenip, kendimizde eşeleniyoruz işte
Kaybediyoruz hunharca herşeyi
Kadere buluyoruz
Saksıda yeşeriyor, tarlalar düşlüyoruz..
Baharı görüp, yazın ortasına gelmeden yine soluyoruz
Kan kaybedip yaşama sokuluyoruz
Buz kesiyor parmaklarımız
Kalbimiz alev
Gökte umutta bırakmamışız..
Öyle bir yoksunluk..
Sadece kaybediyoruz
Bazen canım göğü bile...
