Duygularının bu kadar farkında olmak yordu beni
Duymak herşeyi ta derinden
Bütün o inlemelere maruz kalmak gece gündüz
birde hadsizce onları anlatmaya girişmek
Kızmak, terbiye etmek beni
Savaşmak KENDİMLE
Kazananı yok hiç bir iç savaşın
Kendime yenik, ülkemde kayıp
Kendi benliğinden muzdarip
Biçare...
Yağmurda dahi arıtamadığım benliğimin irinini
Şimdi ıslak kaldırımlara utanıpda bıraktım o bencil sevgisiz varlığı
Kalsın orda aklı başına gelinceye dek.
