Hafif bir dalgada suda salınan küçük bir tekne gibi şarkının ritmine bırakıp ruhumu yüzdürüyorum karanlık sakin sularda. Annemin salladığı beşikte ki huzuru, yarin sinesine koyulmuş baş dinginliğini yakalıyorum kayboluyorum bir kaousun ortasında kurduğum küçük oyunda.. Titanic 'in o meşhur sahnesi düşüyor aklımın kara sularına gemi batarken keman çalan müzisyenler rahatlığı bu..
Nerde bunalsam başlıyorum bu küçük oyuna, martıların peşi sıra gidiyorum bazen. Bazende kedilerle, çiçeklerle ama asla bir insanla yapamıyorum bu oyunu. İnsan acıtır, incitir benim bu hasta takıntılı ruhumu.
