Beni çok anlamadılar
Çok yargıladılar yargıları, gördükleri kendileri ölçüsünde
Beni çok oturttular vicdanın sanık koltuğuna, yalan yok gecelerce
Soruldu her günün, sözün hesabı tek tek.
Cevap hakkı bile tanınmadan çoğu kez
Yetmedi eksik aklım dünyanıza
Insanınıza, alengirli kafa yapınıza
Kör kuyulara attılar, attım kendimi
Çok sordum sordum. Neden neden
Buldum sandığım oldu
Yanıldığım da.
Döndüm pervane bir semazene
Döndüm deliye döndüm bir de özüme sordum
Bulamadım, şaştım.
Bulmayı geçtim kaybediyorum
Ve artık çokça unutuyorum
Kendimi hariç.
