Aşk

Bir ayaza tutuldum
Ama hava mis.

Yer bulmak.

İnsanları hayatının bir yerine koymadan önce kendini hayatında bir yere koy ilk önce.

Ölmek.

Hayattan umudunu kesti.
Öldü.

Sorgu

Neyi neden ve ne kadar çok büyütüyoruz
Ta ki tökezleyene kadar
Arayışlar tırmanışlar inişler kaçışlar varoluşlar yok oluşlar
Umur umur umursamazlar
Dağıtımalar toplamalar
Beklemeler beklemeler ve çokça umutlar
Neyi neden ve ne kadar..

DEVE KUŞU.

Kaybetmeden öğrenemiyecek insan soyu.
Ne öğrendiysem kaybettiklerimden öğrendim ben.
Sesimi kaybettim yazı oldum
Yüzümü kaybettim deve kuşu.

Aynı.

Aynı sözde durduk aynı sözle kemirildik
Aynı havayı soluduk aynı güneşin altında solduk
Aynı yıldızdan tuttuk dilek
Aynı masala inandık
Aynı sıcaklığı hissedip aynı soğuğa yüz vurduk
Aynı suda yıkandık
Aynı geçtik dünyadan.

21 Aralık.

Eski bir huzura dokunmuş gibi
Gönlü zengin cebi delik bi huzur
Sabahçı olmaya razı
Görüntü flue dünya çekilir durumda
Bir şişede denize düşmektir istediğim
Ölümtrak bir yaşam arzusu
En uzun geçeymiş peh
Ne uzun geceler var sabahı zor bulan
Bu olsa o gecelere fragman olur.

Kimse.

Gün biter günler biter senin hangi cümlede asılı kaldığını kimse bilmez.

Yıldızlarda kayar..

Babası gözlerime ilk baktığında yıldızlar var senin gözlerinde demişti..
Oğlu anne sen hiç değişmemişsin
Hâlâ çok gençsin  eski resimlerine baktım tek bisey var dedi değişen
Ne annem dedim..
Gözlerinin ışığı sönmüş senin dedi.
Geçen zaman çalmış yıldızlarımı..
Yıldızlarla kalın.

KAYIK KELAM.

Zaman öğretti vakit tüketti
Insanlık tuz ve buz sonra coss oldu
Yıldız tuttu gecede
ay ısıttı güneş soğuttu
Şaştı düzen şaşık düzen
Kayıp vakit soluk beniz
Renksiz dudak kalpsiz adam
Soğudu bardakta kalan ya da acıdı kim bilir
Kim neyi zaten ne kadar bilir
Bilmek önemli mi sancımaz mı
Şaştık aman yandık kandık
Bittik zaman aman.

GÜZEL SEVMEK.

Sen tuttuktan sonra elimi ben hiç düşmedim
Ne kadar çok seviyor değil ne güzel seviliyorum mutlusuyum ben
Incelik bir vücut bulsa kendine o sen olurdun
Güneşten gelen kalbime düşen adamım.
Sevmenin en güzel yanı
Heybetli dağım benim
Seni seviyorum
Çam ağacının püreleri kadar çok!

Kış akşamı..

Soba sisi ağır bir koku
Titrek bir huzur günün sonuna müteakip
Yorgun unutkan adımlar bir ekmek
Ikıncı yarısı hayatın
Ilk yarı malup ikinci evre bitkin
Hiç yapma arzusu akşama müteakip tavan
Sıcak kahve sıcak battaniye eşliğinde
Tamamlanma umudu..

*****(*)

Doğru zaman sizin olsun
Ben yanlış takılıyorum.

DONDURULMUŞ BEYİNLİ KUŞKU SALATASI..

Muhtelif zamanlar
Aynı kaygılar çeker koynuna
Yaş farketmez his hep taze kalır kalbimde
Yağmurda her yıl aynı serinlikte bürünür üstüme
Kuşku huzursuzluk gölgelenir gri günlere
Atlarım yaşamayı saat bana koşmaz
Tarih kendine kaydeder hayatı
Beni ırgalamaz
Dondurulmuş beynim erir ve geri donar
Bozulur uykular
Sarılmaz geceye, aklımı yoklar
Aklım kaçar aklım geri gelir.

KALP DURUR..

Kalp yorulur
Ve en çok yorulmayıda o hak eder
Kaç kere kırılır kaç kere sığmaz yerine
Kaç kere darlar kendini
Sahi kalp kaç kere durur
Hemde en sert vuruşlarından sonra.

Can dökümü.

Acıdan öğrenilen notlar
Kalp çiziklerinden bu sözler
Boş beklemelerden hep boş umutlar
Sıvışır kelimelere
Boşluğu dolduran anlar
Geçmişe şöyle bir kıvrılan hisler
El yordamı gün geçişler
Sabır da hani kalmadı içimde
Kızamıktır geri gelmiş ülkemize
Kesin bu kırmızı ufak dökülüşler..

ART NİYET.

Vitrinlik yaşamlar, soyundaki güzellikler
Bal eylemeler al basmalar
Insanlık fukaraları
Sahte gülüşlüler
Laf arayıcılar
Herşeyin altında bisey arayıcılar
Kalksalar belli olacak
Altları pislikliler
Zihniyeti çürümüşler
Icleri kokuşmuşlar
Art niyetinizden düşün emi..

Kadın cinayetleri.

Inançsa bu Tanrının emanetiyiz
Aşksa bu gözünün bebeğiyiz
Vatansa bu ananınız
Peki bizi niye öldürüyorsunuz!

Bile.

Kelimeler öylesine sarf edilir
Ağıza öyle gelir
Öyle denir o an akla o gelir..
Ben bu hayatın^bile^ kelimesiyim.

DUKDÜK.

Manyak tehlikelidir
Egoist manyaklarsa daha.
Ne oldum delisi olmamaya çalışırken ne oldum delisine dönüşüyor insan
Ruhi dengede önemli bi tabi.
Gecenin körü bunu okuduğum twitlere yazdım
Bende ayrı bi manyak
O da ayrı tabi.

KALBİMDE PATLADI..

Şarkılarca haykırdım ben tekrar ve yine tekrar ettim
Sözler dolusu sustum karşınızda
Bir çok kez korkunun gölgesinde çöktüm pustum net.
Gözlerim ıslak ıslak öğrendim ağlamamayı
Sessiz sedasız sardım kendimi içime sımsıkı
Kurallarınız vardı mütemadiyen yanılgısız oynanan
Ben size hep yandım
Ve çanak çömlek kalbimde patladı, patlardı..
Bitti dedikçe bitmedi hiç
Gideyim ben dedikçe daha bi uzun kalındı
Ve sanki hep aynı zaman
Belirsizlik durağı karanlık geceler
Bir kaç parça kelime kalbimden inen yanaklarıma
Bir kaç bilindik yalan düşen avuçlarıma
Ben yorgunum şimdi hep milyon yorgun
..

NE BILSIN ELLER..

Kırgınlıklarımdan başımı uzatıyorum semaya
Bir yudum güneş değiyor gözüm kamaşıyor
Yüreğimden fışkırıyor acı güneşi selamlıyor
Ha işte öyle birsey bende bu milâdi geçmiş umut.

PARÇALI UMUTLU..

Umut bir var bir yok
Bulutun arkasında güneşin sağında
Üşümenin ortasında
Umut parçalı bulutlu
Gelecek biliyorum
Sinemde elim beklediğimi biliyor
Çok kalanda bir ışık
Yalnızlığın çerçevesinde
Dünyanın kabuğunun tamda içinde
Taşacak biliyorum
Umut götürecek beni.
Biliyorum.

İyiyim

Bugün 9 dk boyunca bir zenci kadının saçına fön çekilmesini izledim.
Iyiyim yani.

?

Bir cümlede birşeyi ne önemi var ki diyerek ifade ettiğimizde aslında tam olarak önemini vurgulamış olmuyormuyuz.

Iyi geceler cocuklar

Uykuda tutmuyor elimden.

****

Gerçek olamayacak kadar saçmayım.

HİÇBİR ŞEY.

Sonbaharımsı dökülüşler
Sabaha çöpçüler tarafından süpürülmeler
Dipsiz kuyulara binlerce sorular
Kurgusal karmaşada netlik arayışlar
Dokunurken ruhuma geçen tırnaklarım
Kalp yırtılması bu
Başka bişey  benzemez
Hiç birseyli hiçbirşeyin
Boşluğu bu.
Herşeyi çarptığım..

LADES.

Kâğıda düşemeyecek kadar karıştım
Neyi ne zaman nerede şaşırdım
Denklemliydi hani hayat neyi kimde unuttum
Ya da ummadığımdan mı kırıldım
Yo yo..
Bile bile ladesdi bu
peki ben şimdi neden bu kadar buruldum.

KAPIDAYIM.

Muazzam bir suskunlukta
Icimde can veren inançlar
Son bulan soluklar var
Kalabalığın kuytusunda
Kendime iyi bakmam hoş da kalmam
Yıllanmış gözlerim direnen aklım
Mum titrekliği serçe ürpertisi
Damlarımda yine o huzursuz geçişler
Adaletsizliğinden medet umduğum yaşam
Kapıdayım.

TEŞEKKÜR..

Kulağımda bir saat tıkırtısı
Ellerimde sayfalar sayfalarca kaymalar
Uzun bir sıkılma hissi
Dün bugün, bugün dün
Uçup giderken takvimden sayfalar
Tanrım biz biseyi bekleriz
Ama neyi mısraları tekerrürde
Hep unuturum hissi ya da unuttum
Düşündüğümce de incindim Tanrım bunuda not düştüm
Aslında ben hep herşeyi not düştüm
Bunuda sen öğrettin bana hayat  ve dahaları..
Dahalar arttı vedalar arttı
Biz büyüdük
Teşekkürler Tanrım.
Teşekkürler şarkı.

BELİRTİSİZ ZAMAN..

Aynı şeyleri hatim etmekten bitkin
Belirsiz kıyıları gözlemekten yorgun
Mevsimleri atlamaktan üzgünüm hayat.
Saygılar.

*******

Dünya huzur bulunacak bir yer değil.

MUTLU.

Kendime güvenimdi bugün yerden topladığım
Avucumda tuttuğum serçe kalbim
Dip ve sokağın tavanı arası bir sekiş duygularım
Ritim değişikliği mutluluk yorgunluğu
Huzurlu bir uyku şimdi çekeceğim.

ŞIMDI NE OLDU..

Ve bisey oldu ekşimsi buruk
Sevinmek mi gerekir bu durumda
Ya da ne yapmak
En cok yoran berilsizlik sarmalına takılı kaldim yine
Ummak bulmak ya sanmaksa..

SAVURMAK RUHU..

Geçip gitmek istiyor insan; dünden, bugünden ve kendinden..
Bir yoldan bir zamandan bir sahilden..
Savurmak istiyor ruhunu acıya karşı
Kuşkuların pençesinden düşürmek teni
Kaybolmak istiyor insan bütün mümkünlerden sıyrık
Hiç olmak istiyor sonra insan hemde var olmanın nirvanasında.

Herşey yolunu bulur..

Yaşadığını haketmediğini nerden biliyorsun..
Bu dünyanın muhteşem bir döngüsü var..
Herşey döner yerini bulur.

GELİP GEÇİYOR ZAMAN..

Kaygılar titretiyor her yerimi
Gün geçtikçe artan kaygılar
Yudum yudum içmek istiyorum hayatı
Tadını kaçırmak istemiyorum hiç bir şeyin
Atlaya atlaya gecerken vakit tutmaya çalışyorum
Kayıyor parmaklarından zaman
Herşey geliyor geçiyor yok oluyor
Basit paradoks.. ama
Ben insansal bir korkuyu alıp üstüme kalmak istiyorum bugün.

KİMİN..

Öngörü bilmeyi isterken görüsüzlüğüm
Takıntılar takım.
Normlara tek dogrulara oturtulmuş kurumsal tavırlar
Icine işlemiş habersiz
Ahmak eylemler
Kabul edilebilirlik ya da edilmezlik
Kimin umurunda kırmışken aklın kilidini
Düşmüşken en ücrana
Kalmışken kendinsiz
Kimin umrunda kimin.

HAYAT MÜSVEDDESİ

Bana beni anlat
Zira ben unuttum beni.
Kendimi tekrar kağıda
Temize geçmek istiyorum meselâ
Çok karıştım.
Müsvedde geliyor hayat.
Bana beni anlat yine yeniden.
Karışır insan bazen çokça ya da hep
Yorar sürüncemeler
Yorar insan
Yorar zaman.
Bekler insan bazen
Neyi beklediğini bilmeden
Düşer insan gözünden
Kalbinden elinden sonra..

SAYGI DURUŞU..

Insan sıkışıp kalıyor yalnızlığının içine..
Halsiz ve boş duruyor dünyada
Yine keşfedilmemiş bir gün sanrısı
Hayatın durağan akışında ayakta kalma
Uzun bir saygı duruşu bu
Kıpırtısız.
Biri mikrofonu eline alıp rahat desin.

AMİN..

Yok etmek kendini
Kendini kendinden çıkarmak
Azad etmek ruhunu beynini
Özgürleştirmek..
Tevazusuz bir kurtuluş
Anlam anlama anlaşma anlaşılma mevzusundan uzama
Bebek boşluğunda hayata bakma
Cahil kalma dünyaya
Ya da biraz eminlik Tanrım.

*******

Umut ve acı hep yanyana düşüyor..

VİCDAN YOK.

Vicdanınız kurusun diyicem ama zaten kuruyuk yoksa bu kadar fütursuzca bu kadar mesnetsiz şeyler düşünülüp yazılamazdı. Ya gözlerinden umut taşan kız ölmüş o giydiği kısacık etekle cennete gidemez diyor cennet hurisi bacımız.. deprem olmuş ne olacak ne yapacağız durum ne diyeceğine insan artığı diyeceğim çok afedersiniz daha nemalanmaya çalışıyor gittikçe çirkinleşiyoruz.. ve bu ne kadar çok acı.

İçim çürüdü..

Üst üste iki hissi bir araya getirip kendime dokunamıyorum
Başı sonu karışık
Herşey yeterince dağınık
En çok yaşamak isteyenlerin kaybettiği
Oyunların bozulup kurulduğu
Gerekli yaptırımı olmayan hayatlar.. son bulmalar
Alıştırılmış sıradanlaşmış ölümler
Umumiyet arz etmeyen yaşamlar
Cennet bekçileri cehennem oduncuları
Çuvaldızı başkasına sokucular
Hiç kimsenin kimseye saygısı kalmamış
Can pazara düşmüş
En çok hayat yüklü bulutlar umutlarını bırakıp gitmişler..

KISMET.. BE

Her seferinde tam olarak anlatamıyorum ve anlayamıyorum bu savruluşu
Yeterince ne yeterince neyi
Ne zaman ve nerede
Kaderci değilim ben..
Kısmet.. kısmet  ne?
ağrılı bir umut dindirici mi
Neden sonu yok bu içimin
Neden bitmiyor bu ahmak bekleyiş
Peki tamda şuan neyi bekleyiş
Pencere kenarında kalmış kız kurusu mottosu bu
Susuz çiçek belki güneşi ya da yeli çok almış
Bilmiyorum.
Protest değilim bu aralar bezginim sadece ve sadece kendimden.

RUTİNELLA..

Tezliği gitmiş canın
Kovalarken bekler gözler olmuş insan
Sabrı kalmaz kendine
Kelimeler gelmez yerine
Hayat pencereden süzülen  ışık gibi doğar ve geçer önünden
Timsalsiz olacağını bu tekliği kim serpti içimize
Rutinlerden rutin beğendiğimiz dünyada
Pek bi küçülü verir yaşam
Büyülü akıp gidermişcesine bi yerde
Damlardan sızar umut geceleri tavana
Sabahları halbuki hep aynı..

AKILDAN AZAD..

Baharları beklemeden döküldüm her mevsim kırık içerli
Kafamı bulandırmadan hiç salmadım kendimi
Takıntılardan bezgin
Sıvışmak şuracığa bir somya atıp yatmak kafa üstü
Kuruntulardan örülmüş şu ağdan düşmek
Kaç kişi ne zaman neden sarmaşığı salsan beni
Tertemiz bir kafayla uyusam.

KAĞITLARIN AKIBETI..

Düşürürken gözlerimin perdesini kağıtlara
Kağıtlardan bakarak yaşarken altını çize çize yaşamak
Aynı ahmaklıklara düşerek
Kendine kırgın
İnanmış gibi yapışlara müteakkip
Kalemi düşürmek kalbime
Yine çize çize aynı hataları
Ders almaya doğru
Akıl iplemez bir duruşta
Sen koru..

Çıkarım.

Hata yaptığımda hiç üzülmedim
Ders çıkartmadığım da üzüldüm.

ÖLMEK İSTEMİYORUM..

Çok fazla rol kesimi izledim
Kes olmuyor bi daha dene demedim
Yokuşlara takıldı gözüm
Düzlük şart mı ola dedim
Sordum buldum buldum attım
Anlayın diye de bağırdım
Sonra salladım
Aklımı da yoklar oldum çoktur
Hasta düştüm ölmedim
Kovalamaktı hayat belkide bilmedim
Yalanlar okudum bugün de yine
Beylik bi kaç söz
Ölüme seyirci, kınayıcı
Ama değiştirici değil
Acıların iğrenç bakış açıcılığı
Feryat kan revan içinde
Yine korumadılar bizi...

Şeffaf

Muallâk bir zamanın ortasında durmuşum yine
Seyirdeyim hayatı
Doymuş sahnelere..
ilk kez izler gibi seyirdeyim
Netsin insan oğlu net o kamuflaj boşa netsin
At baklayı.

KIRk Kırık

Tamda aynı yerinden bin kere kırılmak
Aynı sızının üstünde durmak
Anlamamak bin kere anlamamak
Ve yine her yerimde insan parçacıkları
Akıyor aortlardan bedene
Her yerim kırık kırık.

GECENİN SESI..

Boşluk dövüyorum gecede
Yüreğim isyan şarkıları söylüyor bağır bağır
Herkesi yani kendimi bırakmak istiyorum kendimden
Sus otur denmiş duygular
Firar eder avuçlarımdan
Gökyüzümü alır üstümden
Çarpıtılmış taşlar düşer gecede
Sessizlik sesli gelir
Fazla uzağa kaçar uykular..

Fazla.

En beklediklerim burnumdan
En çoklara en çok bide.

Iki dizelik yer küre..

Bazı dizeler aklımda hayat gibi tekrar edip duruyor..
Demek oluyor ki iki dize ileri taşımıyorsun beni hayat.
Ve herşey eskiyor diyor şair hersey eskiyor.

Uykuda gitti..

Artık bazı geceler hiç uykuya geçemiyeceğimden korkuyorum.

Kendime not.

Kendin için hazırladığın şeyleri başkalarına söyleme
Hele ki şu faydacılık boyutundan çıkamayanlara..

Yürekten ekilen gözyaşları hatrına..

Beyin kafası..

Bir keresinde değil çoğu keresinde silkinip kalktım
Yere attığım toza buladığım o şeyi sildim tekrar başladım
Kovalarken hayatı artık kaçırmama bilncine de ermişken
Daha sağlam geliyorum heyhat farkında mısın
Magna cartadan girdirip Machiavelli den çıkartma beni
Sayılı bilmem neyde şöyle yürek ezmeli iki kelâm aratma
Kahveye buladım yine zamanı
Aldım kalemi yaktım feneri
Bu kafa daha çok kaldırır..

O çocuk yorgun..

Çocukluğunu elime alıp sevmek istiyorum kalbimle sevmek
Dokunmak istiyorum bahçenin dışında ki sana
Dokunmak istiyorum gözyaşlarına
Geceleri saçını koklamak
Öpmek ellerini milyon kere
Sarılıp o çocuğa uyumak
Onu göndermemek kalbimden bir soluk öteye
O çocuğun gözlerinden yakalamak
Sızısında açmak
Oyununa katılmak yollara onunla düşmek
Öpmek yaralarını milyon kere..

SANALİZASYON..

Kendime yarattığım sahte dünyanın farkına vardım
Hepsi bu.

HASTA O.

Bazı yürekler için elverişli değil bu dünya 
Kalp kurak susuz kalıyor soluyor
Kökten çürüyor
Beyaz sinekler yapışıyor
Bahardaki umutlarınla beraber
Güzel günlere ulaşmadan yaz ortası son buluyorsun
Geri kalan kısmı can sürümek
Yazıya bulaşmak.. cevapsız sohbetler...

Karışımlık..

Içinden çıkılmaz kafam
İnanma inan voltası kafam
Cevaplar tarihler sorular havada
Vahi inmesini bekler gibi beklemedeyim
Karışıklık, karşılıklı dans ediyor
Harfler
Secilmiyorsun hayat seçilmiyorsun
Belkide seçiyorsun
Bak yine bilemedim

GEÇİT..

Su dalda yürüken
Kuş incitmezken
Kedi seni dinlerken
Yaprak sessiz sessiz geçerken önümden
Mavi sarıp sarmalarken
Ay buluta kaçarken
Yıldız pırıltısını sunarken
Ağaçlar el çırparken
Insanlar kin dolu geldi geçti.
Zaman boşluğundan..

KENARDAN..

Çer çöp fikirler vuruyor aklın duvarlarına
Kanatırcasına geçiyor merhametsiz şeyler cana basa basa
Şuraya güzel birşeyler konulsun umudum
Tutayım tutanayım ucundan
İnat kesileyim başım dik adımlarım sağlam
Ben geçeyim kenardan.

Ufalanmak..

Kafamda büyüttüğüm herşeyi parçalayıp atıyorum.
Sensin hayat sensin..

DİRİLİŞ!

Şimdi yine yeniden
Daha kuvvetli daha berk.

Fazla içine atmış..

En ufak bir sevkatte ağlamak geldi gözlerime.

BOŞVER..

Beynimde dünyayı susturmaya çalışıyorum
Uzak duruyorum dünyalıklardan
Uğultulu tepeler kafamda
Üzerine toprak atılmış askıda mevzular
Yüzleşme yüzsüzleşme birbirine kaymış
Ince çizgiler koca koca geçilmiş
Icinin gölgesine mülteci kaçışlar
Tam olarakta donmuş
Temyize belki kırıklar.
Yanlışta kaynamış üstelik sızlıyor.
Kimseye de bişey söyleme
Mod boşver.

Ben pembe bir suya girdim
Su çağırdı götürdü beni
Ben pembe bir denize girdim
Aynı hayaller gibi.
Gün pembe denizde soldu
Aynı uyanmak gibi..

KADIN..

Sese düşmüş ağlamak
Kıyılarına yaş dolmuş bakışlar
Iç çekmeli soluklar
Bedeninden vurulmuş yargılanmış kadınlar
Mertliği yüreğinde şevkati kollarında kadınlar
Mecburlarda kimi direnişte
Saksı başında mutfakta
Sokakta tıkır tıkır
Harıl harıl kadınlar.

TEK!

Her yere hızlı hızlı ışınlarak gelişi
Bir şeye ihtiyacın var mı kızım deyişi
Biz mutlu bir aileyiz dimi diye çocukca soruşu
Soyumuzu sopumuzu bir güzel karıştırışı
Ben bildim bileli gür bıyıkları
Gönlünün engin zenginliği
Coşkun su gibi her hali
Herşeye paniği
Aşırı gazete peçete su ihtiyacı
Mangal başı atletli hali.. sanki üniforması
Içime akan mazot yağ kokusu
Emek emek parası
Kara nasırlı elleri
Allahta Tek sen de Tek'sin babacığım.

OĞLUM.

Içimde küçük bir kız çocuğu çekilmiş bir köşeye ayaklarını karnına çekmiş hüngür hüngür ağlıyor.. o kadar çaresiz ve korkmuş ki omuzuna dokunmak istiyorum tereddüt ediyorum.. kendime her şeyi bu kadar kafaya takma sözüyle geliyorum.. küçük bir oğlan çocuğu icimdeki küçük kıza dokunmuş gibi hissediyorum ve gülümsüyorum... hayır takmıyorum iyiyim diyorum.
Her seferinde mahcup düşüyorum bu sese bilmem kaçıncı kez.
Onun bana annelik yapıyormuş duygusuyla bu küçük delikanlıya karşı yine eziliyorum.
Bu böyle olmamalı olmamalıydı..
Roller karışmamalıydı
Karıştı çoğu ama.

Hangi renk..

Senin ne olduğun belli değil
Hangi ucu tuttuğun
Neyi savunduğun nerde durduğun
Icinden ne zaman bir öfke seli akıpda herkesi önüne katacağı
Suçlamaların bölmelerin
Inmelerin çıkmaların
Inancın inadın senin
Senin ucun kaçmış
Ayarın gitmiş aklın topyekun çekilmiş..

Sessizlik korkusu..

Sessizlik kafamda bir uğultuyu dönüşüyor
Korku sarıyor beni koynuna hemencik o anda
yapayalnızmışım gibi
Belki o yüzden sürekli müzik dinleme ihtiyacı doğuyor bana
Bu beni neden bu kadar korkutuyor ben de bilemiyorum
Zaten neyi biliyorum onu da bilemiyor
Kolay atıyorum herşeyi ve herkesi
Nobody nothing..

Vizyon.

Kendimi otuz yaşında görmek istemediğim yerde gördüm.

HALİM YOK..

Birgün kimse kalmadığında
içim o beklenen sakinliğe ulaştığında dönerim elbet.
Kelimeleri yapıştırdım hep bilmediniz
yaralarıma kabuk diye dil bağladım gönlüme
Kendimle başa çıkamıyorum
Kırgınlıklar buz dağından düşüp gelen döküntüler
Halim yok.

Adını koymak...

Yapmaya çalıştığım şey yaşadığım bütün duygulara isim bulmaya çalışmak.
Ya bu oyun birgün biterse..
İsimsiz her his beni bir boşluğa savuruyor ta ki adını buluncaya dek
Buluncada bir mutluluk bir huzur
Bir oyun gibi aynı

Kırıklar..

Yeterince kırgınlıklar birikti
Yeterince hüsranıda gördüm
Yeterince sıkıştı kalbim
Kimseyi kimseden koruyamıyor
Kimseye kızamıyor
Artık kimseyi taşıyamıyor taşımak da istemiyorum
Elimden gelen tek şey susmak

Ne kadarsın..

Sizi siz yapan şeyler başkaları, başkalarının düşündükleri ya da konuştukları

Okuduğunuz okullar belgeler değil
Sizi siz yapan duruşunuz, dokunuşunuz, içiniz, vicdanınız.. sadece siz
Ne düşünüyor ne hissediyorsunuz kendinizle ilgili siz o'sunuz.
Kendinizde ne kadarsınız.. ha.
Başkasının bişeysi olmadan.

SOKAKTA..

Nereye koysan cız eder içim
Kime değse sesimin tınısı yakar
Herşey benim kurgum bu hayatta
Hiç bir şey aynı değil
Herkes kendine bakar
Hiç kimse kucaklamaz
Kavgalar hep yüksek volume
Müslüman müslüman kendine
Yorgan altıda almaz korkularımı
Sokakta kaldım içimin sokağında bir ben ve yine ben..
Küçük bir enik bide ipide kısa üstelik
Nefes-soluksuzluk arası..
Hep bir kala
Hep sabit hem yakın..

Herkes..

Herkes gençliğinin nerede kaldığını sorgulamıştır
Herkes bir cümle de yıkılmış
Herkes bir cümlede yanmıştır
Herkes leş gibi düşler içinde kalmıştır
Kokusmustur içinde herkes bir kere
Sorgularken kendini batırmıştır tırnaklarını ruhuna
Herkesin eli kalmıştır böğründe ve göğünde
Herkes düşmüştür kara küçük bir çocuğun peşinden
Herkes gitmemiştir yerindedir
Kalpten kaymıştır aynı gecede bir yıldız gibi
Herkes bitmiştir aslında
Herkes herkesleşmiştir..

Bütün kalelerim zaptedilmiş bütün tersanelerime girilmiş gibi hissettim.

YORGUN..

Yorgunum sevgili aklımca kalbimce kendimce
Yorgunum sevgili, ağırım bu sıralar
Ve fazlayım..
Aynalardan kaçak
Perdelere dolanmış, kavgalardan geldim huzuruna
Huzur arıyorum pırıl pırıl bakan küçük kalbimle yorgun bir uykuya doğru sana geldim..
yorgunum
Anı.. anımsama ve bir çok kez yaşama yine yine yorgunum.. kırgınım..

SEN ANLA..

Dokuna dokuna hiç dokunmamaktan bahsettiler bize
Yalan söyleye söyleye dürüstlükten
Hep alçakça üst perdeden
Çala çala dünden bugünden
Sevgisizce sevmekten
Ahmakça egodan
Kaça kaça kendilerine dolandılar
Herşeyin bir miadı var bizimde.

En önde..

En önde gidenler
Hasret düşer hasret gider
Coğrafyanın özel konumu bunu gerektirir..

Kendim kendine..

Acıların üstüne basmamak mı
Basabasa ilerlemek mi bu dizeler
Duygu denizine dalıp ruhta bir seyahat mi
Tutunmak mı kaymak mı
Bitsin yada yo yo kalsın mı
Eleştirel yaklaşma dikkatli yürüme kalplere temas
Ruhun limonatası mı
Sonlu bir sonsuzluk mu
Duru durağı var mı
Icsellesmiş bir kalp ne kadar atar ki
Kalem ne zaman düşer aklımdan kalbimden kavmimden..

BIR BAKIŞ..

Özlem yokluyor gecenin aman saatlerinde
Kavuşmalar düşleniyor
Esen rüzgarda kokun aranıyor
Sen kesiliyor insan cayır cayır
O mahsun çapkın bakışınla göz göze geliyorum
Hasret çarpıyor kalbime
Sana dökülüyorum bütün karasularından..

SEVMEK SENSIN.

Genç kızdım sevdi
Saçlarıma aklar düştü sevdi
Dağılmıştım sevdi
Yıkılmıştım sevdi
Çocukluk resmimi görmüş
O küçük kız çocuğunu bile sevdi
Ben nasıl sevmeyeyim köşe bucak beni seven seni.

HEP AYNI..

Hiç bir yere sığamayışım
Arşa değip yere inişim
Uçtuğum zamanların ıraklığı
Temiz suların kayıplığı
Içimdeki kor ve alev küllerinden kıvılcım alan
Derme çatma dünyam
Yıkılmaya hazır
Bağırmalar çınlamalar aynı hep aynıymış anımsamalar
Birşeylerin değişirmiş sanrısı
Şeytanların dolaştığı sahil kasabası
Aşırı saf düşünceler
Çocukça izlenimler
Susun değeri zamanın biri..

Hala sendeyim

Senin bende bir an eksilmemen
Ayları, günleri, saatleri çoğaltan yokluğun
Gecede sabır çektiren yastık ıslatan
Tütün sardıran..
Güne umut derdiren ihtimallerin
Ah sevdaya korkaklığın
Ben soyunmuşken sevdaya sırılsıklam
Karşımda bütün acizliğin dururken
İlahlaşan her halin
Kalbim dipdiri dumanı üstünde
Sen bilme ama hâlâ sendeyim..

Can sıkıntısı..

Kola ılık
Sigara yayvan
Hava ağır gök basık
Biraz şurada sıkılayım biraz burada
Biraz şu kanepeye devrileyim
Biraz buraya
Sinek dönüp dönüp durur tepeme
Hiç bir yerde hiç bişey yok bugünde
Şu güneş gülmese yüzüme
Bayılacağım şimdi buraya.

*****

İnsanlar sınırlarımı deniyor..
Ben sınırları kaldıralı çok oldu hâlbuki.

Düşün düşüne..

Dolaşmaya başladın mı aklın sokaklarında eve girmez yürek
Yatar bir banka cenin..
sıza kalır
Aslında hep sıza kalır bir düşün üstüne ya da altına
Var yok arası medcezir
Balçık düşümler imgeler üstüne
Ekranın iğrençliğinden
Yudum yudum yutturulmaya çalışan tiyatrolardan
Üretim kıtlığı duygu açlığı oturduğum kenarına
Sabırsız bir arayış tanış düşlerden öte
Bir çay bardağı elimde dayanmak yazına
Bizde yokta alabilirmiyim umudu
Çoğu boş dönmek oldu kapıdan
Bende de yok şuan belki birazdan gelir.

ARTIK ŞAŞIRMIYORUZ.

Amcası yeğenini öldürüyor
Adam karısını
Palalı magandalar trafikte geziyor
Küçücük çocuklara göz dikiyorlar
Adam kadını, kadın adamı aldatıyor
Gözümüzün içine baka baka yalan söylüyorlar
Ve biz şaşırmıyoruz
Bunun adı her neyse ben utanmaktan yoruldum.

KİMLİKSİZ.

Bütün toplumun ve Tanrının verdiği kimliklerimi bırakıp masaya, hızımı rüzgarımdan alıp denize kadar yürüdüm..
Kuştum uçtum

HAYAT ALACAK.

Gittikçe sivriltecek hayat sesimi
Gittikçe koparacak kabloları
Gittikçe minnetsiz gittikçe vuruşuna
Gittikçe gamsız
Gittikçe monolog konuşmalar
Gittikçe aslında yalnız ve korkak.

BASİT

Genelde insanları çözerim ama seni çözemedim.. aslında insanlara ıyi insanı çözmek zor geliyor, artık insanlar iyiye ne kadar inanmıyorsa.. çözülebilen insanların ortak özelliğidir kendilerini kurnaz sanışları.. zannımca. 

BİTAP..

Bir yanda hunharca bir tüketim, bir yandan işsizlik
Bugün avm'de gördüğüm alışveriş ve kudurmuş tüketim seyrinden sonra akşam işsiz bir ailede geçirdiğim akşam oturması.. insan günlük böyle bir görselden sonra günün sonunda hissettiği huzursuzluktan, unuttuğu şeylerden bitap düşüyor.. hayıflandıklarından utanıyor.

KARMAN VE ÇORMAN..

Kafam bir türlü biraya gelmiyor
Algılama kıtlığı yaşıyorum
Bilgiler halaya durmuş
Kelimeler yaşlı ve yuvarlak
Toplayamıyorum bütünlüğümü
İnsülin savaşı var içimde
Harbe durmuşum.....

DÜNDEN KALMIŞ..

Içimde öyle çok ki keder
Akar durmaz artık bentsiz bir su
Suali sorulmakta dünün
Bugüne hesabı ağır
Çekilmekte her yerim buz gibi olana kadar
Açık vermekte titremekte akan kanım
Dolunay düşmüş suya yatar
Onun hürmetine belki bu günüm
Yarından bişey beklemem ben artık
Hakkım aldım zamandan
Içimde öyle bir hüzün gitmez gölgemden
Dünden bugüne düşen
Dünden kucağıma düşen..

GERÇEK KALKIŞ..

Bir başkasına tutunmadan kalktın mı ayağa gerçekten kalkmış oluyorsunuz..
Tutunmadan ilerlemek ne kadar mümkün ki.. tutunmayanında bu dünyada taması yoktur sanırım..

Empati..

Bir ders empatiyi anlatan hocanın ders bitiminde ki son sözü empati diye birşey yok. Gelir hep kurşun gibi aklıma.

BAHAR GÜZELLEMESİ

Balkonun tadı geldi güller karanfiller açtı yüzünü 
Kuşların sesi cıvıl cıvıl her yerde
Mavi daha bir mavi bilmem kaçıncı tonu
Kırmızı da daha bir kırmızı bu mevsim
Çetin aksak kış geçti
Bir bahar daha geldi ömüre
Bilmem kaçıncı kim bilir belkıde sonuncu.

Dev adam!

Sessizdir korkuları arzı beyan etmez
Ama bilirim o koca gövdede ağır ağır acabalardan ezilen göğsü
Kimi bilmekte istemem o öyle gölge dursun ocağımda
Almakta isterim kah tam yerinden tutup ağrısını
Tütsün nefesi üzerimizde
Sarsın kolları dünyamızı
Yaşasın o fi tarihine kadar kalbimin odacıklarında.
Ve yine ona doğsun gün..

BİZDEN BİR DAL..

Zamanın bizden aldığı şey
kendimiz
Her kapı ağzı bir vazgeçiş
Her kaybediş yeni bir oluşum
Zamanın bizden aldığı soluğumuzdan fazlası olmalı
Her itiraf bırakmak bir parçanı
Her giden kırar bir dal daha senden 
Ve başlar sorular hangisi benim
Hangisi bendim
Tanıdık gelir artık sözler, tavırlar, ağrılar, kramplar..
Tanıdık gelir kopuşlar
Velhasıl kelâm bizden giden yine bizdir..

HERSEY GUZEL OLACAK

Gün bütün ahengiyle süzülür önümden...
Güneşden denize can alıcı bir veda bakışı
Güneş allı morlu turunculu ışığını gererek tüm dünyaya
Son can havli herşey güzel olacak der ve inanırsın..
Içinde çalar o ıssız dağların türküsü
Içinden pir sürat geçer bütün baharlar
Sahile akar coşkular ve yaz olur..
İnanırsın!

YAZIN..

Bu yazma olayı boş işti
Kalpte taşınan sözcükler hiç bir Şeye yaramazdı
Uyduruktu bunlar çoğuna göre de gereksiz.
Bana göreysede nefes gibi birşeydi.

Oturmamış şeyler..

Anlam kargaşası sözcüklerde geziniyordu yine
Herşey gibi bununda zamanı vardı
Bulduğunda toprağını yeşerecekti elbet yada ölecek.

Eminlik..

Beylik kelimeler beylik işler zamanı geçmiş yaprak dökümü başlamıştı yaşamın.

ANLA(YAMA)MA

En çokta sıcağına aldığını anlayamamak hırpalar canı..
İnsan niye kendi sanır ki insanları.. herkes kendini bulamadığı için insanda, soğur sıcağından daşlarından. Bazen denklemini basit sandığımız varlıkların karmaşasında bir hiç buluruz kendimizi.. İnsan aslında hep en çok kendine kızar kendine yapar bunu bilir bilmez kendini törpüler şekilden şekile sokar.
Ve bir bakar ki bir hiç kalmış kendinden.

Daha derine..

Hep daha derin birşeyler buluyorum içimde her bulduğumda da kendimi anladığımı düşünüp daha bir batıyorum icimdeki baltık denizine..
Ele gelen herşey biraz daha terletiyor beni ve kendimden yorgun düşüyorum kağıda bir kez daha.

Soğudum..

Poz kestiğimi düşündüğüm zaman hayata kendimden buz gibi soğuyorum..
Sanırım ben en çokta kendime soğuyorum..

######

Klişe düşüyor cümleler
Hali kalmamış kimsenin kimseye

YAVAŞ YAVAŞ..

Hiç birseye acelem yok artık
Bir zamanlarımın tezliğinden
Usul usul ilerlerim bir çiçeğin yanından ıtır ıtır
Denize bir ayrı insana bir ayrı sokulurum huyunu suyunu bir göreyim diye
Acı toplarım şiirlerin nefesinden
Belki bizi biri başka anlatır mı diye..
Adım adım arşınlarım sokakları ve evleri
Zamanın azlığından ben yavaşlarım
Acelem yok ölüme
Daha değmedik çok şey var canıma..

SESSIZ VEDA..

Koyulamamış bir veda busesi
Sessizce öpülmüş koklanmış nefes
Sadece azıcık sevilmeye razı
Kalbi aklı çoktan evvel
Bu kadarcık birşeylerde kafi
Ve o bir kez okşanamamış saçlar
Her bir tanesi yıldız tozu..
Yanarak...
koca şehri avuçlayıp elleriyle yapılan en buruk veda
Ölüme yaşama karışarak..

Eşitlik..

Eşit olmak değil üstün olmak isteğimizden eşitlik gelmez bu dünyaya.

YAKIN.

Kaç şiir geçer bir geceden
Kaç zaman not düşülür tekerrürü tarihe
Tüyler ürpertir yakın naraları kalpten inerek bütün bedende
Kaç yangın lazım size sönsün bu zihniyet
Bir kalabalıktan kaç sağ çıkar ki
Milyonlarca vicdandan bir mihenk taşı oynamaz mı
Yıkılsın bu önlü arkalı yargılar
Bir geceden Kaç şair sağ çıkar sahi
Bu zahir meçhul zamanda..

*******

Bütün samimiyetsizliğimi takınıp  üstüme bir karar verdim
Ve ben artık kimsenin hiç birşeyiyim.

GEÇİP SIZMA..

Sözcüklerden açılan yaradan sızan ahlar
Beden çırılçıplak al kan içinde
Kalkansız enine boyuna
Herşeye açık herşeyden bıkkın
Adımlar adımları kovalarken
Hiç ilerlememiş olma
Geçip giderken gün be yıl pencerelerden..

GEÇMİŞ SAYFALAR..

Boş bir kapıya dakikalarca takılan bakışların içinden geçenler
Kapı dışı bırakılış mı kapalı kapıların ardı sıra bakınmak
Kandillerin yanışı umudun durgun ışığını aralamak
Burçak tarlalarını anımsamak yeşil yemyeşil ve sarı alabildiğince güneş
Bir ağaç gövdeli amma altı bebeler dolu
Su ekmek ve güneş
Süte düşmüş yufka kırıntıları
Tıngır mıngır dönüşler
Harnup ağaçları ve zeytinler
Sebepsiz el sallayan insana gülümseyen çocuklar
Gülümseten
Boşluk ve hiçlik yok
Anlam yok
Dingin bir huzur arayış kitabın eski sayfalarından
Portakal çiçeklerinden ve turuncu balonlardan..

Ada çayı..

Bugün bana ada çayı uzatan amca bir tutam çocukluk uzatmıştı sanki
Babam geldi aklıma onun bize demlediği ada çayları bir bardak ada çayıyla oturup çocukluğumun tadını çıkardım yudum yudum bitmesin isteyerek..

Vicdanmış..

Vicdanım rahat demek ne basit öyle.. her minare kılıfına uydurulmuş bence..

Aklımın beka sorunu var..

Ey düşünceleri berraklaştıran gece
Ey gündüzden kalan belkiler
Siz kim oluyorsunuz ki
Bölüyorsunuz geceleri
Beka sorununumu yaratıyorsunuz siz hele hele tey tey 🙄

SES VER..

Belki görmedin belki duymadın
Hep teğet geçtin böylesi geldi içine
Yaprağın titrek düşüşü
Rüzgarın asi saçını
Uzun susuşları mahsun mazlumu
Serilen yapmacık hayatların ışığı çekti koynuna
Boş meme sömürdün hayat diye
Yanlış durak sanrısı hep bu yüzden
Islak kelimeler bu yüzden
Gerçeği değil hayali kovaladın
Kendi mutlak değerinden kaçarak
Parçalara bölündün
Hayat her daim seni bekliyor
Özünü çağırıyor bul kendini.

POZİTİFCİK..

Aşırı pozitif, aşırı pozitif enerji kelimesini kullanan sevgi pıtırcığı gibi dolanan insanlar bana yapmacık geliyor.. evrenin enerjisi şimdi beni elinin tersiyle çarpacak😅
Bu hayatın mutlak bir sancısı var tabi diye düşünüyorum..

SOLUK SOLUGA ŞUUR..

Şiiri bırakmak istedim düşüne biliyor musun vazgeçmek gölgesinden içimin
Bir siir vurdu beni ta yüreğimden
Sıcağı sardı bütün vücudumu kan ter içindeyim
Siir ey kutsal Tanrım vazgeçemem soluğundan..
Beni affet beni bin defa sar.

SADECE İZLEDİM..

Kendimi uzaktan izledim
Küçük küçük dağların sıra sıra dağlara nasıl dönüştüğünü
Tıkanmış gideride kalmamış mesnetsiz halimi
Sesimin içime nasılda düşüşünü
Uzun uzun seyre daldım
Kendime acıdım
Fazla beklemişim besbelli..
Şimdiyse arınıyorum kendimden
Bir çocuk saflığına sığınarak.

Bilinmez mi..

Bilmiyorum bilmiyorumla kesik kesik biten uzun noktalı cümleler.. birşeylerin bittiğini ya da azaldığını algılamalar.  Reset atıp çeki düzen vermeli zamanlar gibi..
Bilmiyorum.. la biten cok cümle geçti kulaklarımdan
Inanın ki bende bilmiyorum
Acıyı süzmekten başka bişey..

ARKADAŞLAR

Ben ve ben iyi arkadaşız..

GIZLI KAPAKLI..

Neşter değmemiş yara
Insan sesi dokunmamış,
kimse var mı diye daha sorulmamış duygular
Çıkıyor biryerlerden
Bedeli ağır ve ağrılı oluyor
Geceler uzuyor soluklar kısalıyor
Gün hep devrediyor
Gün zaten hep devrediyor
Ömür gemisi seyrederken gün her hangi bir limanda unutuluyor
Saatler daha ilerlemez gibiyken  günler geçmez gibi geçiyor önümüzden
Takılı kalıyor ötelerden ötekilerden
Herşey çirkinleşiyor
Hırs budaklı yalanlara dönüyor günler
Insanlar birbir soluyor
Gök kuşağı iki renge düşüyor
Arası kalmıyor hiç birşeyin ve kişinin..

KORKUYORUM...

Biribirlerini sevmiyor insanlar Lena ve bu benim canım acıtıyor
Bu kadar sevgisiz insanla bu dünya ıyi olmaz lena iyileşmez
Insanlar sevgisiz ve suratsız yol alıyor
Bu korkutucu
Korkuyorum lena bu nefretten çok korkuyorum
Girsem şimdi yorganın altına bize gelmezler dimi o zaman
Dünya acı çekiyor lena çok acı çekiyor
Evsiz kalpler sokaklarda
Barbar dolaşıyor..
Korkuyorum lena korkuyorum
Dünya ağlıyor.. sessiz ve kısık.

Severken..

Severken her haliyle sevin birbirinizi
Kalp bu nezle kapar sözden
Düşersin tenden
Ruhun bile sezmez..

GİDERİ TIKALI..

Nasılsın?
Iyi.
Napıyorsun?
Aynı.
Aynı?
Aynı işte.

SAVUNMASIZCA..

Hayat instagram gibi yapmacık ve boş,
birde nasıl göstermelik geliyor..
Anlamsız savaşlar gazisi
Umut şehidi kalbim
Gazda yemez olmuş bir bünye
Inanmaz olmuş hiç bir var'a
Koynumda hırıltı nefesim
Üstelik sözsüz ve silahsızım
Hemde bahara karşı
Güzel göğe yeni doğan çiçeklere karşı utanarak
Ele ve güne müteakip
Sabahsız ve çırılçıplağım..

ALLAH VERSIN..

Sizi diyor iki yıldır takip ediyorum hemen hemen ruh haliniz hiç değişmiyor... neredeyse Allah kurtarsın diyecekti..
Allah beni kendimden nasıl kurtaracak ki.. diyemedim.

HEYECAN YOK..

Coşgu diyorum coşgu önemli birşey..
Bayramlar seyranlar öyle hop oturup hop kalkmalar kalmadı hiç içimde.
Hayat bende ölü bir deniz
Ocakta köz gibi..
Bomboşluğun kırk bir tonu gibiyim.

IŞIL IŞIL

Işıl ışıl mavi sular
Pırıl pırıl bir gökyüzü
Reverans yapan martılar
Ilık bir esinti okşadı yüzümü
Ve bahar bütün ahengiyle selamladı beni.

ELINI AYAĞINI ÇEKMEK

Ya zirveyi görüp ya da iyice dibi öyle ruhunu çekiyor insan  sizin dünyanızdan..

İNSANLAR EKSENİNDE..

Ölmüş bitmiş gövdeler

Kanamış kanarmış ruhlar 

Yavaş yavaş sevgisi azalır sonra bitermiş sevgiler

Hayalettikleri gibi değilmiş birlik olamayan birliktelikler 

Kendine güvensiz insana zaten güvensiz sözcükler 

Kovalayan insanlar hedefler hayaller kovalayan

Soluksuz yaşamlar 

Önüne aklını koyup dert anlatanlar 

Anlatmaktan vazgeçenler 

Sıkıştırılmış planlar

Sevgisiz acıması bencil yüzler 

En iyisi benimciler 

Üst-üste şehirlerin yığınları 

Ezik kalpler 

Acıtıyor eksiltiyor kırıyor yoruyorsunuz..

SADECE YORGUN..

Yalan dinlemekten yoruldum

Herkesin penceresinden yoruldum

Şu şehrin ensemde ki ağır pis kokusundan yoruldum

Beceriksizliğimden yoruldum

Kendimdense de yeterince soğudum 

Yüreğimin ağırlığının ayaklarımdan asılmasından 

Gün yangını bu candan yoruldum.!.

DÜNYA YANGISI..

Muktedir bir acının kanatları altındayım artık
Beni çevreleyen beni denge kaybına uğratan
Hayatı gözüme gözüme sokan
Bunuda al bunuda gör bunuda yaşa dedirten
Kalbime inim inim sızın
Dünyada olma kdvsi bu bana düşen
Eksik dizelere gem vurduran
Asla tamamlanmayan olamayan..

Bayağı..

Şuan durduğum yerde mutlu bir şarkı, romantik bir komedi beni heyecanlandırmaya yetmiyor malesef..
Herşey ne kadarda bayağı duruyor
Yine aynı şey oluyor aynı noktada yer buluyorum kendime
Ve herşey hiçtir oluyor.

YINE YENİDEN..

En azından kendi içinde kendini özgür kılabildiğinde, kestinmi aklındaki dünyanın ipini herkesi ve herşeyi yeniden düşünmeye başlıyorsun..
Herşey kendini anlatmaya başlıyor, dile geliyor dağ tepe, böcü börtü, giz göz..
Insandan medetini kesip kesmeme arasında umuta sarılıp uyuyan, umutsuz takılan bir ruh oluyor büründüğün..
Bir çiçeğin başında bekliyorsun ölmesin kucaklasın baharları istiyorsun.. onun doğumunu bekliyorsun o açtığında gözünü güneşe takınıp alını morunu karışıyorsun hayata yine yeni yeniden..

Savuşturma..

Dilde büyümüş yumak olmuş bu harfler
Belki çok alıngan oldum belkide umursamaz
Hep bir kaçma var sesinde
Bilmeyi istemiyorum ama az kaldı..
Sen haklısın bu gününde kötüsü benim
Ben deliyim.

TAKINTILI SIIR..

Takılıp kalmak bizim işimiz
Aynı şarkıya
Aynı olaya
Aynı kişiye
Bu bir adım gidememektir hayat kendinden..

Zamanla..

Bulduğumu sandığım o şeyle ve o şey her neyse kızılcık kabuğunu oyar gibi usta inceliğinde içimi kazımaya başlarken bende oydum oydum kırdım.. bazen elimde parçalandı.. yenisini bulup tekrar oydum; oyarken şarkılar türküler çağırdım.
Büyüdüm gayri pekte ağlamaz oldum.
Ama içimi kendini fazlaca açıklamak zorunda hissettirilen anti parantezli tüm insanların hüznü kapladı.. bu önüne geçilmez bir duygu artık bu bir hırka.
Ya o altını çize çize dediğimiz cümleler ya oysak bizde aynıysak korkusu..
Savaş çığırtkanları, kan arzuları her yerde onların sesleri her yer onların mekanları..
Kodlamadan kaynaklı farkında olmadan kaçınmalar dikkatli bakanın sezeninden.
Her yerde mermi sesleri her yerde kafamın içini delip delip geçen,  parçalamaz.
Hiç bişey olmaz aslındaçok şey alır ve zamanla döner..

Sevgili blog bugün dört beş tane cino yedim nefessiz
Pişman değilim
Yahya hoca namı değer hoca bakkal geldi aklıma
Çocukluğumun burnu sızladı..

OLMADIK AN..

Olmadığım yerlerde olmayı düşledim
Sizin kurduğunuz duvarlar bana engel olmadı hiç.
Denizse deniz martıysa martı
Bazı bir kedi kimi bir çocuk
Kimiyse anne bütün çocukların
Takılıp gittim bir uçurtmanın kuyruğuna
Kavramadı beni ördüğünüz duvarlar hiç bir vakit.

Han.

Dünyayı incitmeden incine incine geçenler var bu dünyadan
Ağzını açsa hani ayışığı fışkıran
Ama açmayan
Yazıp çizip gidenler..

DÖKMEDİM..

Bu siir birinin intihar etmeden önceki son sözleri gibi dedi çocuk
Kaç gece öldüm ben dedim
Içimden.. Bu sefer dökmeden....
Bir çocuğun umutla dolu dünyasına gölge etmek istemedim.

******

Bu atar gider hep gençlik işiymiş.. şimdi ölçer biçer olduk.

VAH DEMEM..

Daha yeni bir kaybetmenin sıratından geçtim de geldim
Şu koca dağlar var ya devrilse de üzerime vah demem artık
Önüm arkam hançerli
Dünüm günüm karanlık
Göçükten çıkmış yaralı bereli içim, yerde yatan kalbim
Yaşımı silkelerim dünyayada
Vah demem artık
Iki sözün, iki gözün önüne düşüpte ağlamam artık.

UĞULTULU..

Kuşun yem olması kediye
Gecenin bölünmesi bin pare
Martının hiç bir yere gidemeyişi,
Şöyle doyasıya sarılamaması o denizine
Takıntılı alıntılı bu tavırlar, net
Ezilmiş gülüşler tarumar
Artık boğuk boğuk sesler
Sonrası kısık ateşte işte
Eski yeni eski yeni gruplaşmalar
Ötekileştirmeler oltayada hemen bi gelmeler
Sevgisiz öfkeli gözler ve sözler
Unutturmaz mı hiç bir zaman
Değişmez mi..
Geçilmezmi içten şöyle elini kolunu sallaya sallaya
Durmazmı şu eksik akıl
Rahat vermez mi dipsiz kuyuda bile
Kavuşurmu kalp akla
Hayat huzura
Insan sevgiye
Söz noktaya..

Usturuplu..

Yaş ilerledikçe hayaller bile usturuplu oluyor..
Hepsinin ayağı yere basmaya çalışıyor
Yere basan hayal mi olur be
Oluyormuş işte.

GÜZEL..

Yüreğini bir sala bindirip suya salı vermek gibi
Kurtarmak anın neminden
Her yerini saran o tarifsiz huzurumsu his..
Yaşamanın o yaşanası kısmına dokunmak
Son vermek mutlak dünyaya..
Çok değil dakikalık bir hakikat.

UÇUŞURKEN..

Yarayı kazımakmış  bu söz cambazlığı
Haz almakmış acısından
Herkes bir yerinden tutunurmuş hayatın
Ben acısından..
Ulvi bir amaçla gönderildiği sanmak
Milyarlarcasının bitanesiyken
Doğmak her gün arayışa çıktığının dünyasına
Bulamamak çünkü artık niye geldiğini unutmak
Boş boş bakınmak buzdolabı izler gibi
Her an herşeye hazır her an koca bir hiç.

Ah u zar..

Içine çöküp kısık kısık ağlamak
Kimseye sezdirmeden
Sinmek kıyına köşene
Yutmak sesini tamda annenin istediği gibi
Kalmak ah u zarda..

NARSİSOS..

Sıkışıp kalmışız empoze edilmiş yargılar arasına.. herkes kendine ait olanı üstün görüyor benim dinim, benim ırkım, benim aklım benim benim...
Bu kadar benim altında eziliyorum. İşi zorlaştıran, bu karışıklıklardan yararlananlarada çanak tutuyoruz kendimizi üstün görmekle. Aynı şeyleri tekrarlıyor gibi hissediyorum ama aynı şeylerle hergün karşılaşıyorum. Ve ben bu kadar üstünlüklerden sıkıldım. Kimseden bir santim yüksek değilim.. sen de sen de.

Yazmak..

Susturulmuş her zerremi
Midemi bulunduran herşeyi
Kâğıda düştüm ben.
Aklıma böyle böyle mukayyet oldum ben
Ya da olamadım.

SALINCAK..

İşten gelip salıncağa yorgun süzülüşler
Geçmez iç geçişler
Avare yürek sallayışlar
Dünyayla aşıkatmalar
Geri istemek düşlerini gülüşlerini
Yorgun bitik süzülüşler hayaller evreninden gerçeğe, gerçeğe..

*******

Bunca uyku ne zaman uyanacak
Borçlusun gece.

GÜNEŞSEL BİR DÜŞ..

Güneşi dayamışım sırtıma
Kim durabilir ki önüme
Dilime dolamışım dizeler
Senle döşemişim göğü
Hayaller çökmüş yanı başıma
Sıyrılmışız zamanın mekânın dar döngüsünden
Kavuşmuşuz düşün rahmetine.

Dönence..

Bütün o pencerelerde bekleyen benim diyen gitti
Bütün pencereleri bize bırakarak sanki
Tam söylenmemiş şeyler miras kaldı
Doldurulmamış boş kağıtlar
Ve ben kağıttan gemi de yapamıyorum üstelik
Her bahar sardunyalar ekildi
Ekinler yeniden yeşerdi
Harman kaldırıldı sap çöpe karıştırıldı
Ava çıkıldı göğe her dem her gün
Aramaya çıkıp kayboldum sanıp kendine rastlamalara devam
Saygısızlıklar had aşımları
Aynı suratsız uyanışlar güneşe ayıp
Iğrenerek selamlaşmalar her gün igrenerek
Çoktan soğumuş kahveler
Kesilmiş peşin hükümler
Peşin satılmış dostluklar
Üç kilo kotalı insanlıklar insancıklar
Koparılan umutlar
Üstüne basılmış sözler
Yalanmış eller
Uçuşan hayatlar
Niteliksiz niceller bizi..

Bende bilmiyorum.

Dumanla boğamadığım kendimi kokuşmuş bir leş gibi hissederken elimi yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladım ama pis gözlük camını silmek içimden gelmedi.

AŞK BE.

Yeni bir aşk tazeliği her yerde
Hani elini kolunu muhafaza edemediğin
Bütün dünyayı sildiğin
Okuldan kaçma sana kavuşma heyecanı
Kokunu solumak solumak
Sabaha kadar dönüp değişip anımsamaya çalışmak
Bütün pembe panjurlu aşklara inanış bu
Sende yok olma mevzusu
Hediyenin şirin ayıcık olduğu
Bir tek gülün gül cennetine dönüştüğü
Ilk aşk heyecanı bu karıncalar her hücrede akıl tavada.
Kalp koca bedende.

******

Kalbim sana hep aralık
Gir içeri.

DÖKÜLDÜM.

Geceleri icimden acıdan oluşan tepeden tırnağa acıdan oluşan bir canavar çıkıp gelip ruhumu boğazlıyor çoğu geceler öldürüyor beni kah boğarak kah uçurarak.. benden istekleri bir türlü bitmiyor tenim bile ağır geliyor, çocukluğumun kör kuyularına batıp batıp çıktığım geceler..hesaplaşmalar, günden alınmalar, dünden yaralar.. doğum sancısının sıklaştığı saatler gibi belki salisilik, belki saniyelik huzur anları beni tamamen yok olmaktan kurtaran.. sonra benden bir tane bir tane doğan yeni gibi duran aynı ben belki..
Işte bana olan bu.
Kimse anlamıyor gibi bu olanları belkide anlıyor.
Her bir uyanış canımı söküyor doğan güne gülümsememem belki bu yüzden.. çok oldu lenaya kendimi bilge bir bar pezevengi gibi hissediyorum dediğim belki ilk o zamanda bu kuyuya düşüş. Beynimde milyonlarca baloncuk herkes bişey söylüyor çiçekten tut güneşe Rıza beyden Hale hanıma kadar.. kitaplar çıkıyor filimler kalıyor sorumluluklar sarıyor.. aşk çağırıyor topluyor topluyor bense döküyorum. Çocuğumun çocuğu olmaktanda korkuyorum.
Göz yaşlarımı silmesi, çıkmazları mı görmesi en acısı da erken büyümesi yakıyor beni. Çözümsüz bir soru, sorun gibi duruyor duruyorum hayatın hayatların ortasında...
Iyi bişey olmuyor ıyi şeyler yapmıyorum bunu biliyorum. Sakarlıklarım artık devrik değil  devrilmiş cümlelerim.. ifadesizligim gün güne kaybettiğim herşey.. devletin 5 yıllık kalkınma planları gibi doğru hazırlanmış asla uygulanılmamış. Anlata biliyormuyum.....

GÖRÜYORUM..

Abuk subuk çırpınışlar
Saçma sapan sözler
Ey küçük dünyalı
dünyayı yaratmış beyler
Kolaycı kadınlar
Çocuksuz.. kadınsız sokaklar
Kuru gürültü sesler
Göç yemiş şehirler
Yan kesiciler kalça süzücüler
Allah Allah diye diye soyucular
Sevgili şark kurnazları
Değerli biberler, patlıcanlar hatta domatesler
Bıyık altı gülücüler, sinsiler görüyorum hepinizi görüyorum.

RUHUM CAN VERİYOR..

Ruhum can çekişiyor
Bu bilmem kaçıncı ölüm
Kaçıncı sıyrılış kabuğundan
Ruhum can veriyor kendi çamurunda
Şu içiyor hiçlik çeşmesinden
Bilmem kaçıncı kez
Kurtuluyor bütün varoluşlardan
Ruhum can katıyor kendine
Şapşal bir kuşun peşinden yine
Ruhum can alıyor mürekkebinden
Sızıyor havaya
Ruhum kal geliyor
Seller alsın seni
Çiçekler kovalasın emi.

HUZUR.

Ruhumu ıslak sulara bırakmak istiyorum
Benim ruhum göğe değil sulara kavuşmalı

######

Çok oldu denize yaklaşmayalı doya doya iyot çekmeyeli içime (nebulizator hariç) beni denize götür.

GEÇİŞLER..

Tütünün benden daha çabuk geçtiği zamanlarda duruyorum
Umudu atıp omzumdan
Badem çiçeklerini düşlüyorum
Az yaşıyor çok düşlüyorum yine bu sıralar
Kemiklerimde ağrılar iliklerime düşmüş
Gel diyorum sende katıl sende
Senden bende çok var
Tutulmaların dünyasını izliyorum bütün camlardan
Anlamamanın mutluluğunu diliyorum yine bilmem kaçıncı kez
Aşka durmuş şubatın bahardan rol çaldığı bir günde
Küçük güneşler konduruyorum kalbime
Kendimi aşkla ısıtıyorum..

NOKTASI..

Biri bu olanlara şaka desin, rüya desin uyanalım.
Bu duruma düşenler olayın vehametinin farkında bile değil ve ne güzel hiç olamayacaklar.

KADIN..

Herşey kadına yüklenmişti sanki
Bütün günahlar
Ağızlarına bir parmak bal çalınarak
Inandırıcı gelmiyor artık söylemler
Bir bin yıl daha geçse kadının adı yine yok yine yok.
Ama..
Hayatta söz hakkın hayata dahil olduğun kadardır kadın!.
Çıkın çıkın evden katılın hayata.

GÖZLERİNDEN DOĢUYORUM..

Dünyayı izliyorum gözlerinde
Güneş doğuyor, yağmurlar geçiyor
Söylemeye çekindiklerin duruyor bir kenarda
Sonsuz bir deryaya yelken açıyorum
Kokunu ezberleyip dudak kıvrımlarını nakşediyorum beynime
Senle yeniden temize çekiyorum beni
Gözlerinden ben doğuyorum sanki
Aşkla anlam kazanıyor bütün kirli pencereler
Çiçekleniyor apartman balkonları
Küresel bağlamda da yer buluyorum kendime
Gözlerinden izliyorum
Ellerinle tutuşuyorum
Kalbini avucumda buluyorum
Korkmuyorum hiç bir hiçlikten
Senden izliyorum sende son buluyorum filmime..

TEK BAŞINA..

Bütün bir yaşamı insanlardan köşe bucak kaçarak yaşamayı talep ederken; evimde bir gün haber alınamayıp benden, tek başıma cesedimin bulunması fikri ürpertiyor beni.

******

Umut bizde hep gizli özne
Bakma acı dibi sıyırdığımıza..

Anlar kadın..

Herşeyi bilirmiş aslında
sezmiş, anlamış, anlarmışta
Susarmış.
Yüreğiyle aklının arasına çaresizliğini koymuş yermiş
Bilmiş kadın adamın gidişinide
Yutmuş, yutarmış..
Sokağa fırlamış acısının yangınıyla koşmuş, düşmüş yürümüş, denize vurmuşta sönmemiş kadın..
Yanmış kadın göz göre göre kül olmuş
Kalbinin üstüne ağrısına yatmış o kadın.
Kesik kesik uyurmuş
Kesik kesik solurmuş
Kesik kesik yaşarmış..

LENA..

Incelikler diyorum lena incelikler sonumuz olacak korkarım..
Duyduğun her ahh' a yürek kabartman yok mu..
Insan acımasız lena zaman kadar.

• Neden mi hep iki nokta..

Eksik kalmışlık tamamlanmamışlık, anlatamamışlık lena anlatamamışlık..

Deniz der ki..

Uçsuz bucaksız olduğu için özgürlüğü anımsatıyor maviyide kuşanmış hadi yeniden diyor deniz.

Bizden ne kalır..

Boşluğa atılmış bir kalp
Yer bulamamış cümleler
Ağrılı geceler günden kalan hesap
Koyun koyuna sorgular
Geçiştirilmiş sohbetler
Odaklanma problemi, öfke kontrolü
Obsesif dengesizler
Dengem kayık şuurum yitik
Sözde yok on ikiden vuran
Baharsa uzak.. ekmekse tuzak
Yiğide ithal kuru soğan
Ithal mutluluklar
Paylaşılmış no makeup fotolar
Çağın sancısı sanal duygusu
Kimliksiz cinsiyetler
Adamlığı bıyıkta kadınlığı etekte arayanlar
Cool kızlar cool erkekler
Ciğeri kalmamışlar
Stalkçular
Bizide görürmü sayın dünyayı yaratanlar
Kalp uçuşmuş konmuş bir kalbe değil tabi bir sanal paylaşıma
Bizi nasıl okuyacak acaba arkeologlar, tarihçiler..

KUŞLAARR..

Susturmaya çalıştığın kuşun uçuşunu engellemeye çalışmaktı.
Vurmaktı baharı çiçeğinden
Almaktı çocuğun şekerini
Kırmaktı kalemini sözün
Bir ihtimale gem vurmaktı
O yüzden sevmem ben seni.

Susmak üstüne..

Susmak yeni bir lisan bu gürültüde..

*****

Seni kendimden nasıl koruyacağım.

İNANAMIYORUM..

Kaybettiğim şey inancım sanırım
Bütün bu boşluk umutsuzluk bundan besleniyor
O besleniyor o besleniyor ve ben tüketiyorum zamanı hayali içimi
Beklemeye başlıyorum bir hiçliği
Gelmeyecek ne varsa o beklediğim
Geçmişi saklayıp geleceği kurutup
Kendimi kaldırdım bazaya..

NÖBETTE..

Gün bitmiyordu
Nöbete düşmüştü hayat
Uykular parmak ucunda
Ventolin soluyordu saat
Sevgi şevkat yumağı gözler
Sek bi sevgi yükleniyordu sabrı
Gece gün kavramı boşalıyor
Kâğıt bardakta kahve tipli insanlar yürüyordu koridorda
Hastaydı insanlar uzundur hasta
Boynu bükük, karınları ellerinde
Soğuyordu gece daha da soğuyordu
Aynı mevsime denk düşüyordu
Bronşları tıkalıydı bu kez
Uyku çağırıyor asla kabul etmiyordu
Nöbete düşmüştü hayat..
Nöbetteydi hayat.

YENİDEN!

Emzirirken canımdan ve kanımdan
Zamanın masumiyetinde günahlarımdan arındım tek tek
Tek tek düşürmedi aman beni
Ama ben bir bebekte yeniden dirilirken
Yüreğimde erittim hepinizi
Tekrar aynı sahneyi yaşıyarak
Kanatlarımla silkeleyip attığım dünyanın tozu
Yeniden diyip belki başa sarıp
Içimden ta içimden geliyorum
Naftalin kokulu.

SIKILMIŞ.

Bu küçülmüş bu eskimiş bunu kaç yıldır giyiyorsun diyip ruhumu parçalara ayırıp dağıtmak istiyorum.
Aslında yoruldum.

BOŞLUK..

Boş bir sayfa karşısında bilinçsizce beklemek gibi bilinçsiz seyiriyor içimde zaman
Gecenin sessiz derinlerinde
Islak soğuk
ayaklarım çıplak
Karnım da gezinmez olmuş kelebekler..
Issız sızısız bi tabi kendimsizim
Ve savrulmuş boş kağıt
Kalakalmışım..

*****

Amaçsızca alelade yaşarken bu kadar biriktirdiğimi bilmedim.

HEY GİDİ KOCA DÜNYA..

Anlamaya, anlatmaya çalışırken
Dünyayı içimde bitirdim ben.
Hiçsin dünya!

YAZARMIŞ..

Kulağımda bir dünya uğultusu
Ellerimde şairin sızısı
Hazmedilememiş zira hançerlemiş hep cümleler
Unutulmaya yüz tutmazmış yüreği yufka olanın toplayıp ses vermedikleri
Büyük gürültüyü içine hapsedip
Dinler, izler, yazarmış..

MEMLEKET GÖZLÜM..

Akşama kadar sana kurum kurum küsüp
Bir gülüşüne tavım hep
Son paramızı da şiir kitabına vermiş gözümün çırası
Bak bir kez daha duam oldun Tanrıya sen..
Bu kadar iyi ve sabırlı oluşun
O dingin suların
Korkutuyor beni
Ya bir gün pes ederse diye
Kolay değil bilirim benle yola çıkması
Fırtınalı sularım..
Olmadığın yerde ben susu giyinirim hep
Sana eserim
sana sığınırım dünya yığınından
Çoğalan yanım bilirsin nefessin
Sen benim dudaklarının kıvrımına şöyle bir sızayım diyip
Bir ömür uyuya kaldığım
Eksik mısramsın.

TAMAM UYANDIM..

Kalkalı dört saat oldu ben hala ruhumu uyandırmaya ikna edemedim
Dünden kalmış gibi de değil bu
Hayli olmuş gibi
Kokmuş buruşmuş dağınık
Ve asla ait değil
Vücut sabitlenmiş
Ruh deniz aşırı
Ben kronik uykulu..

GECELERCE..

Yine gece, yine sabahla bir yakınlaşma
Yine ben.. çoğalan azalan ben
Akıp giden gecenin ücrasında
Tuhaf bir huzur tuttuğum şuan
Kendisi göreceli 
melodilerin tavada erittiği kalbim
Aslı üşümüş bir gece
Sabaha yakın..
Üzgünüm ama yine ben
Aynı gece.

BOŞLUĞU DÖVMEK..

Samimiyetsizliğin yılışıklığı
Yalnızlığın dövüşü boşluğu
Medet umuşlar bilinmezliklerden
Sıkışıp kalmış dar bir alfabeye
ey koca sus
Inanmayı yeğlemiş hep
Hep inancından incimiş
Denenmiş şeylerden beklenen farklılıklar
Gün gün büyüyen ufuk içimin göğünde
Yıkılan dağlara tepkisiz
Düşen yapraktan incinmiş, incinirmiş safsak ruh
Doyumsuzluk çoğa göre
Derin bekleyiş bir avuç suda
Hep yanlış zaman sanrısı
Körlük bakan gözlere düşmüş kara perde
Hisleride beslememiş üstelik
Kafamda yaşayan dünya
Ve bulduğum hiç, aradığım kainat halbuki
Yerli halbuki bende yersiz dünya
Gözlerimde düştü düşecek nemli bulutlar
Ölü düşler, virane dökülüşler
Yarasını saramamış hiç saramamış.. tuz basmış.
Acıdan doğup, denizde uyumuş
Gökte takılı kalmış
Kış yangınına sığınmış elleri ceplerinde
Sevgiyi örselemiş, kendini boğmuş boğazına doldurduğu düğümüyle
Süsü, susu takıp takıştırmak
Ezberini yapıp koyulmak yaşama..

YAŞAMA BAHANESİ..

Sürekli yargılar savunma yeteneğini bileyledi insanın
o da kendini bahaneye evirdi
Bahaneler türedikçe yaşamaya tembellik vuku buldu
Böyle böyle gel zaman git zaman
Insan özünü kaybetti
Herşeye bir bahanesi vardı artık..
Orda kırıldı ve koptu biseyler..
Herşey oldu hiç birşey..

KEDİ..

Git git diyenin kal deyişi seziliyor sesinde
Istemem derken istemenin ayyuka kalkışı içinde
Kapına birikiyor sarı yapraklar
Veda mevsimi dayanmış
Kılığına girdiğin yorgun kedi
Ortalık kar boran hâlbuki
Gecede şairin buğusu
Içine yağar dizeler
Gün doğumunu görme
Geceyi umuda teslim etme
Huzursuzluktan koparılmış bir tutam huzur
Sütünüde içip..
Yastığa baygın düşüşü başın
Teslimiyeti ruhun gün ve aydınlığa..

HUZUR..

Insan neden çocuklarda ve doğada huzur bulur biliyor musun.. çünkü onlar seni yargılamaz. Ayrıca güzellerdir de.
Sürekli açık arayan yargılayıcı dünyada huzurdur onlar.

GİDİŞ..

Gözlerimde geçmek bilmez bir hüzün bıraktın sen..

MESAJCI..

Kendimi seçemiyorum
Kendimde kayboluyorum yine
Düşünmeyi gereksiz buluyorum..
İçimizde dünya gibi işte
dünya gibi yuvarlak
Ve biz ne kadar çabalarsak çabalayalım başladığımız noktaya dönüyoruz..
Ve azalıyor anlam
Azalıyor insan.

DAĞ KADAR..

Bu kadar dağınıklığı, döküntüyü ben toplayamam siz toplayın.
Yo dağınık kalsın bu iç istifçiliğinde boğulayım
Yo yo bir obsesif toplasın beni.

ETEKLERDEN SAVRULANLAR..

Eteklerinde çiçekleri taşıyan kadınlar, firtınayıda taşırdı elbet
Kızdı mı savrulurdu herşey, yakardı gün geceyi
Neyi istemedikleri net istekleri biraz muamma
Adımlar sert ve kesin
Gölgede değil güneşe doğru uzanır tomurcukları
Her imkan ve koşulda yeşerir
Sevgiye kayıtsız değil
Kuşlar seyirir gönüllerinde maviye doğru
Konuştuklarında sesleri hayli güçlü
Suskunları soluk kesercesine, boğucu
Eteklerinde hüznü, aşkı ve şevkati taşırdı bu kadınlar..

VARMAK KENDİNE..

Binip arabaya, radyoyuda açıp
bilinmez mavilerden, yeşillerden geçe geçe
Güneşi doldurup, yıldızları süsleyip
Ayı da toprağa düşürüp 
Istikameti bilmeden
Zihnimi parçalaya parçalaya
Duruluncaya değin yol almak
Arınmak; kırgınlık, derinlik, mısralar ve insan kirinden, bilhassada  kibrinden
Varmak belkide sade, dipdiri kendine..

UYUMAK..

Bir uykuya sarılmak tok ve pak bir bebek huzurunda
Bırakırcasına serin sulara ağrını
Kusursuzca uyumak..
Kendini çoğaltmaktan kurtulup
Kesiksiz bir huzura demir atmak
Koyulmak bir uykuya anne eliyle
Uyumak uyumak.

GÖĞE DOĞRU..

Kendi yükseğinden düşüp
Gerçeğine çakılmak
Umarsız yitirmek geleceği
Anı yaşayalım derken
Geriye takılı kalan gözlerle yeniliklere salınmak
Sessiz sessiz doldurmak yüreği
Penceresinden taşırmak
Martıların peşilerine takılmak
Gitmeyen bir geminin güvertesinde gidebilmeyi düşlemek
Kısıtlı çerçevelerde sonsuzluk solumak
Nefessiz nikotin yüklü
Ağır ağır için için yaşamaksa yaşamak..
Yeni şeyler yazmayı hayal edip
Hergün aynı mevzuları dökülmek.

KABUĞUMDAN..

O kadar yaraladı ki insan beni artık dışarı çıkmak istemiyorum.
Kabuğuma sokulup kalmak istiyorum öyle..
Bisey istemiyor ve beklemiyorum
Velhasıl kelam inanmıyorum insanlığa, yarına, bugüne
En çokta kendime sanırım.

BÜYÜMEK..

Dinlediğimiz sanatçılar eksildi
Izledigimiz oyuncular kayboldu tek tek ekrandan
Dedimin ajansı açta izleyelim kızım dediği haber spikerleri eksildi
Insanların birbirine saygısı, sevgisi eksildi..
Inanclar eksildi
Yaşlılarımız eksildi
Ve biz büyümüş olduk galiba..

Eksildik..

Cümleler kısalmaya başlamıştı..
Korkmalımıyım.

******

Monoton hayat aklın uçurumudur.

İnsansın.

Söylediğin baktığın
Kinin yetersizliğine
Öfken kaybedişin
Susun yok senin
Unutma sadece insansın.

SAVUNMASIZ..

Bir türkü inceliği vardı sesinde
Tel tel eriyip aktı yüreğime..

COCUKLARI SAHNEDEN ALIN..

Gözlerimle boşluğu doldurmaya başladım

Içinde ne ararsan var.
Kaçamıyorum kendimden
Sıkıştırıldım bir çıkmazda
Süzülüyorum gözlerden
Soğuyorum herşeyden
İnandırıcılığını kaybediyor herşey
Biri beni sahneden alsın.

YAŞLI SEHIR..

Islak şehir..
Çok duman solumuş gökyüzü
Tek tük düşen ölgün yıldızlar
Derin soluk alıp, ağrılı verişler
Gecede yanķılanan ave maria
Sokaklar yaşlı ve yaslı
Çekilmiş korna sesleri
Sönmüş ışıklar
Bir parça kayıp uyku
Üşümüş ayaklar ve hatta eller..
Bırakıp kendini gecenin avlusuna bir türlü kaçamamışlar
İpe un sermişler
Sonrası fısıltılı serzenişler hep buralar..

GECE GÜNDÜZ ARASI SICAKLIK FARKI

Gece soruları sever
Gündüz örtbas etmeyi.
Gece yargılar acımasızdır
Gündüz haklı görmeyi sever
Gece vicdandır!
Gündüz hep banacı
Gece huzurdur
Gündüz kaos..

SONU BARİZ..

Dünyanın da benim de benden öncekinin de düştüğü bu kısır döngü boğuyor beni.
Bu duygudan hiçliğe, hiçlikten yine bir kalabalığa ama hep aynı noktaya düşmekten
Eski yeni şeylerden sıkıldım
Hiç bir cazibesi kalmıyor bu düşüncelerin, söylemenin ve yazmanın.
Sonu bilinen bir film bu hayat..
Şimdi kimse yeni birşey söylemiyecek mi
Aynı ahmak senaryo dışına çıkılamayacak mı
Nerde bunun heyecanı
Nerde bunun tadı.

YENIDEN DOĞUŞ..

Kaç gün olmuş iki satır gelmemiş bir araya
Kaç zaman olmuş düşmemiş gölgem geceye
Günü geceyi birbirine karıştırmış kelimelerden uzaklaşmış
Nâzım ile cancana uğurlamışken çok şeyleri
Başka bir kimliğe bürünüp dahil olmuşken yaşama
Gaz sancılı ve aç büyütürken şiirimi
Duyup zilin sesini düşürmüşüm kalemi..